•  

Ervaringen Oostenrijk 2010

 

Mijn vakantie (elska en Masha)

Zaterdag 11 juli gingen wij (mijn baasjes John en Janny, onze andere hond Elska een IJslandse Hond en ik Mascha een Groenendaeler) na al een week Zuid-Frankrijk en een week Italië, voor nog een week naar Piesendorf in Oostenrijk.
Groot was mijn blijdschap bij aankomst toen bleek dat wij onder de Canadese blokhut Bodhi mochten verblijven. Wat een ruimte. Elska en ik hadden een eigen tuin om in te spelen en op de banken lagen kleden en daar mochten wij gewoon op liggen. Ook stonden er nog 2 hondenmanden met heerlijke kussens erin dus we hadden keuze genoeg om een lekker plekje uit te zoeken. Mijn blijdschap werd nog groter toen bleek dat het Elska en mijn week zou worden en dat onze baasjes ons een keer moesten gaan volgen. We kregen zelfs allebei een nieuw speeltje van Bianca en François, dit zijn de eigenaars van de blokhut en zij organiseren ook deze weken voor de honden. Als je nu nieuwsgierig wordt moet je maar eens naar hun site gaan www.dogwalktrail.com.

Ervaringen Oostenrijk 2009
 
Zondag 12 juli
Vandaag gingen Elska en ik, François en de baasjes de Kitzlochklamm lopen. Deze tocht duurde 4 uur. Je moet wel trap kunnen lopen anders kun je niet mee. De klamm was zeer indrukwekkend, en de terugtocht ging berg op, via het bos en de alpenweide naar de parkeerplaats. Onderweg gingen mijn baasjes nog wat drinken en kregen wij ook wat lekkers en drinken. Gelukkig had mijn baasje dat allemaal in zijn rugtas meegenomen. Ook gingen de baasjes onderweg picknicken, en dat vonden zij gezellig, maar dat duurde mij te lang hoor dus ging ik maar gewoon blaffen en gelukkig stonden zij toen snel op om verder te lopen.
Maandag 13 juli
Het zou vandaag bijzonder worden hadden Elska en ik al gehoord. De baasjes hadden het erover gehad wij zouden met ons allen naar de sneeuw gaan. Ja hoor wie gelooft dat nu sneeuw in de zomer. Maar goed vandaag ging Bianca met ons mee naar de gletsjer op 3000 meter hoog. We moesten eerst met het busje erheen rijden. Toen we aankwamen ging Bianca kaartjes kopen en moesten we met andere mensen in een heel raar bakje wat aan een draad hing. Zo gingen wij omhoog. Later hoorden wij dat zoiets een gondel heet. We moesten wel twee keer overstappen voor we boven waren. Nou en ik kan jullie vertellen dat was lachen hoor, mijn baasjes zakten tot hun knieën in de sneeuw. Het lag er echt en het was geen eens koud. Wij zijn toen van het hoogste punt naar gondel twee gelopen helemaal in de sneeuw. En we hebben gelachen, die baasjes gleden constant uit, daar hadden Elska en ik gelukkig geen last van. Mijn baasje heeft zelfs een sleetje gereden en natuurlijk viel hij er van af. Ook hier gingen wij eten en drinken. Toen met de gondel verder naar beneden. En toen was er jammer genoeg alweer een dag voorbij.

 
Ervaringen Oostenrijk 2009
 
Dinsdag 14 juli
Ik ben mij vanochtend toch geschrokken. François, Bianca en Nuka, Nuka is het zoontje van François en Bianca, gingen met het busje weg en wij mochten niet mee. De baasjes gingen met hun eigen auto weg en daar moesten wij in. Daar had ik echt geen zin in. Ik wilde weer een leuke dag en dat kan alleen als je eerst met het busje weggaat. Toen wij aan het rijden waren zag ik ineens het busje voor ons en ja hoor mijn baasje volgde gehoorzaam. Wat bleek dit was afgesproken want wij zouden langer bij het meer blijven waar we heengingen om te gaan waterfietsen. Vooraf gingen wij nog even wandelen met François en toen gingen wij waterfietsen. François en het baasje gingen fietsen en het vrouwtje ging gezellig bij Elska en mij zitten. Onderweg een lekker ijsje gekocht waar wij ook nog wat van kregen. Toen wij uitgefietst waren gingen wij met de baasjes lekker zwemmen en later nog wat boodschappen doen.
Woensdag 15 juli
PE3760AE3760A, gelukkig, wat een opluchting wij gaan weer met het busje van Dokwalktrail en Bianca gaat ook weer mee. Mijn baasjes zijn best wel wat zenuwachtig want we gaan naar de GrossGlockner. Dit is de hoogste berg van Oostenrijk. En wat ik ook hoor is dat er hier gewoon marmotten loslopen murmeltier worden zij in Oostenrijk genoemd. Nou en we hebben ze gezien hoor een hele familie, vader, moeder en de baby’s. En natuurlijk moest Elska er weer tegen blaffen. We hebben vandaag door tunnels en over alpenweiden gelopen, we hebben zelfs Edelweiss gezien, zo mooi. Ook hier lag weer sneeuw. Wel jammer dat we de steenbokken niet zagen. En hèhè eindelijk kreeg mijn baasje waar hij al de hele week op zat te wachten, zijn wienerschnitzel die over het bordje hing. Zo groot joh dat Elska en ik er ook een stukje van hebben gekregen. Het vrouwtje kreeg een pannenkoek die ook zo groot was dat het baasje en wij haar moesten helpen. Toen zijn wij met het busje weer naar huis gereden. Daar aangekomen mochten wij nog even het winkeltje van Dokwalktrail bewonderen en daar heeft mijn vrouwtje een mooie heupgordel gekocht zodat zij haar handen vrij heeft als ze met ons gaat wandelen.
Donderdag 16 juli
De baasjes hadden besloten vandaag een rustdag te houden. Gelukkig gingen we toch weg. Op aanraden van Bianca gingen we eerst naar het wildpark en daarna zouden we naar de waterval tegenover het wildpark gaan wandelen. Het was vandaag bloedheet en het wandelen (lees klimmen de berg op) ging erg moeizaam. Na het bereiken van de eerste waterval besloten de baasjes om te keren om toch maar een meertje te gaan opzoeken waar wij konden gaan zwemmen. Heerlijk was dat samen met de baasjes en Elska ravotten in het meertje vlakbij Kaprun. Daarna gingen wij nog even winkelen in Kaprun. Om 19 uur zou ik samen met het vrouwtje, Bianca en Tikani gaan steppen maar vanwege de hitte is dit naar morgenochtend 9 uur verzet.
Vrijdag 17 juli
Vanochtend gingen Bianca en Tikani en het vrouwtje en ik steppen. Maar het was om 9.00 uur alweer bloedheet. Dus de steppen gingen de auto in, toch maar proberen. Tikani heeft sinds gisteren door dat hij een mannetje is dus iedere boom wilde hij dit bewijzen. Ikzelf vond het wel behoorlijk heet en we moesten vandaag ook nog de oriëntatietocht lopen. Wij hebben ongeveer een kwartiertje gestept. Thuis gekomen alles klaar gemaakt voor de wandeling en Bianca bracht ons vast een eindje weg omdat het anders te heet voor Elska en mij zou zijn. Het was een hele leuke tocht waar we drie uur over gelopen hebben. Door de hitte waren we doodmoe maar wel voldaan. Onderweg kom je gelukkig genoeg water tegen om te drinken en te zwemmen wat we ook gedaan hebben.
Zaterdag 18 juli
Wat een verdriet bij ons viertjes vandaag is onze vakantie voorbij. We gaan terug naar Nederland maar niet voor lang want over een jaar zijn we zeker weer terug.
Bianca en François bedankt voor deze geweldige vakantie. Elska en ik kijken op een fantastische vakantie terug. En ik hoorde mijn baasjes tegen elkaar zeggen dat zij het ook heerlijk hebben gevonden.
Honden probeer jullie baasjes over te halen om ook eens hier naar toe te gaan. Het is een geweldige vakantie. Hier dan nog een keer de site www.dogwalktrail.com.
 
Stephanie Moumou
DogWalkTrail 2008 en 2009 Ardennen en Oostenrijk
Ook ik ben op vakantie geweest met Dogwalktrail. Zowel in Oostenrijk als in de Ardennen. Reeds een aantal jaren kwam ik steeds weer terecht via advertenties enzo op de naam en vorig jaar besloot ik dan ook eindelijk de alleenreizende week in Oostenrijk te boeken. Wel spannend, alleen en met drie honden de reis vanuit Nederland naar Oostenrijk. Onderweg had ik een band lek, maar na telefonisch contact met Bianca, de drijvende kracht achter DWT, ebte de stress weer weg, en toen ik eindelijk om 22u aankwam, werd ik opgewacht en verwelkomd. Een lekkere pizza lag op me te wachten en na dat avontuur smaakte die heerlijk.
De volgende dag gingen we een eerste gezamelijke wandeling doen... wij waren ook met 6, ieder 1 hond en ik 3. Het fijne aan de Oostenrijk- week was dat het heel afwisselend was, een dag samen wandelen en een dag optioneel... dan kan je zelf bepalen of je nog iets met de groep doet of lekker uitrust of ergens anders heen gaat. Opbouw van de wandelingen doorheen de week vond ik ook goed, van licht om aan te passen en bij te komen van de reis ( Klammsee met Sigmund thum klamm was de eerste, we zijn naar de gletsjer geweest en met de honden gaan waterfietsen, en we hebben een kamwandeling gedaan) Voor ik het in de gaten had was het al vrijdagavond en laatste avond van deze week. Het eten was prima, we kookten gezamelijk voor elkaar of we gingen met Bianca ( en François ) Oostenrijks eten in een 'hut'. Wat we ook vroegen, alles is bespreekbaar. Zelfs een dagje raften kon geregeld worden met doggiedaycare inclusief. Met deze positieve ervaring vertrok ik weer naar Nederland, van plan om zeker nog eens terug te komen maar dan voor twee weken.
 
Stephanie Moumou
 
Een jaar wachten bleek niet echt te lukken dus in September boekte ik het challengetrail weekend in de Ardennen. Ook hier kwam ik weet te laat aan... file file file... met 5u vertraging kwam ik eindelijk aan op de camping. Ook hier werd ik weer vriendelijk opgewacht en geholpen om me in het donker te installeren. We waren nu met z'n vieren. Tent stond klaar en we begonnen ook met n korte wandeling. In mijn geval vond ik dat niet erg, want na een autorit van 9u ipv de normale 3,5u was ik bekaf en blij om mijn slaapzak in te duiken. De volgende ochtend eerst rustig ontbijten en spullen opruimen en dan op pad met kaart, kompas en een opdrachtenlijst. Na een uurtje gingen de hemelsluizen open en werden we binnen de kortste keren kletsnat geregend. Door de positieve begeleiding van Manou en ons enthousiasme volbrachten we de eerste dag van onze challenge. We werden opgewacht door Bianca die ons naar de volgende verblijfplaats bracht, waar we warm konden douchen en lekker met andere groepen van DWT samen gingen barbecuen. Heel gezellig, allemaal hondenmensen onder elkaar dus een goed gesprek is al gauw aangeknoopt. Van François kregen we nog de mogelijkheid pijl en boog te leren schieten. Toen het donker intrad gingen we met de hele groep, ongeveer 20 personen met minstens zoveel honden een avondwandeling doen. Aan de mensen en honden kon je merken dat ze dit heel spannend vonden.

Er wordt door het hele DWT ook heel erg goed gelet op hondengedrag en baasjes-gedrag. Indien je zelf aangeeft ergens tegen aan te lopen qua gedrag, wordt daar op n absoluut positieve manier mee omgegaan en krijg je tips. Zondags gingen we dan de tweede dag van de challenge aan en als onderdeel was er kanovaren bij. Echt zo grappig! Het einde van de middag kwam en zo ook t einde van dit weekend.
In november was er een winterweekend en ook daar heb ik voor geboekt. over dit weekend is kort te zeggen dat het super gezellig en relaxed was. Winterweekend geboekt en absoluut honderd procnet gekregen met flinke sneeuwval inclusief. Lekker intensief gewandeld door de Ardennen, verblijf in een luxe chalet, lekker en uitgebreid gegeten, opnieuw goede begeleiding... Helemaal super.
Op de Winnertentoonstelling het DWT team weer tegen t lijf gelopen en de week geboekt die ik al lang wilde doen met mijn ijslandse honden : de poolhondenweek. En zoals ik mezelf had beloofd vorig jaar, met een extra week eraan vastgeplakt. 17 April vertrok ik dus weer naar Oostenrijk. En wat kan ik hier nog over vertellen dat ik nog niet heb gezegd...
Oh ja, verblijf in chalet Elisabeth net als tijdens de alleenreizende week, en de tweede week heel luxe in het appartement Bodhi! Absoluut een aanrader voor iedereen. Ik heb super veertien dagen gehad, heb veel kunnen wandelen, heb gestept met de honden, we hebben een sneeuwschoenwandeling gedaan, orientatieloop, nieuwe wegen verkend... en gegeten uit alle werelddelen, afwisselend en gezond. Opnieuw alle ruimte voor je eigen inbreng!

Persoonlijk weet ik niet zo goed wat beter zou moeten of kunnen, want ik ben echt een beetje DWT verkikkerd geraakt, en dat vooral ook omdat ik merk dat mijn honden t zo onwijs naar hun zin hebben en ik geniet van de mooie natuur, de goede vriendelijke en professionele begeleiding, en de accomodaties die verstrekt worden, zijn op appartement Bodhi wat luxe is na,allemaal eenvoudig maar prima. Als er iets niet in orde is, geef je een belletje en t wordt opgelost. Wat mij betreft is dogwalktrail dus een absolute aanrader voor iedereen die houdt van honden, natuur en actief bezig zijn, zelfstandig en/of in groep, en wil je lekker relaxen kan dat ook zeker.
Ik heb er ook echte vrienden leren kennen en dat is natuurlijk ook altijd een heel fijne bijkomstigheid.
 
Stephanie Moumou
Terug naar boven