•  
<

Ervaringen Oostenrijk 2004

 
Zomer 2004: Maureen, Ramon, Robin en Thomas met de leonberger Ayla.
 
Vakantie Oostenrijk 2004
Dit jaar hadden wij een vakantie naar Oostenrijk geboekt met onze Leonberger pup Ayla van toen 4 maand oud en onze 2 kinderen van 3 en 5 jaar. Door een advertentie in de Leonvaria zijn we op de site van Dogwalktrail gekomen. Dogwalktrail is een klein bedrijfje in Oostenrijk dat door een Nederlandse geleid wordt: Bianca van Leeuwen. Zij organiseert wandelvakanties in Oostenrijk en heeft verschillende wandelprogramma’s. Op deze site die wij uit nieuwsgierigheid gingen lezen werd ook een appartement onder een. Canadese Blokhut aangeboden voor verhuur. Geschikt voor honden en kinderen met een afgezette tuin. Nu, dat leek ons wel wat. Want we hadden besloten om op vakantie te gaan met hond en natuurlijk kinderen. Wij hadden alleen het app. gehuurd en geen wandelprogramma omdat wij vonden dat hond en kinderen nog niet toe waren aan einden wandelen.
Bij aankomst was het app. geweldig. Er stond een eet en drinkensbak voor de hond klaar, en een mand, eventueel was er ook een bench beschikbaar. We waren van alle gemakken voorzien, ook een televisie plus videorecorder voor de kids (er was zelfs speelgoed) en ook videobanden. Iedereen had het prima naar zijn zin. We kregen een leuk contact met Bianca (de eigenaresse) en zodoende kwamen ook haar georganiseerde wandelingen ter sprake. Wij zeiden dat we dit op zich wel leuk vonden maar dachten dat dit voor Ayla en de kids nog niet te doen was. Bianca stelde voor dat zij een familiedag kon organiseren voor ons waar we met het hele gezin aan konden meedoen. Dat hebben we gedaan, en het was fantastisch en voor herhaling vatbaar!!

Familiedag

We begonnen de ochtend met een speurpuzzeltocht. In de bomen hingen gekleurde kaartjes en zo hier een daar een opdracht voor de kinderen. Ook hing er ergens wat hondenkoekjes voor Ayla, die zij moest opzoeken. Voor papa en mama waren er ook opdrachten. Al lopend en zittend waren we leuk bezig en was de wandeling niet lang maar wel mooi en leuk. Daarna mochten we allemaal afkoelen in het riviertje; voor de kinderen was dat pootje baden en voor Ayla was dat zwemmen. Daarna lekker aan de kant frietjes gegeten op z’n Hollands in een puntzak met mayo. Vervolgens zijn we naar het meer gereden waar we een kanotocht gingen maken. Ook Ayla ging mee in de kano. Eerst hing ze over de rand met haar hoofd en vond het allemaal leuk en spannend. Maar toen de spanning eraf was ging ze heerlijk in de kano liggen slapen en hebben wij heerlijk een tijd op het meer rond gepeddeld.
Na het kanovaren kregen we een heerlijk ijsje en daarna werd ons nog een barbecue aangeboden. Wij hebben hier met zijn allen enorm van genoten en gaan dit zeker vaker doen.!
Niet alleen de wandelingen die ze organiseert zijn geweldig maar ook de extra service die ze biedt voor mensen die in de blokhut op vakantie zijn. Zo doet ze ook oppassen op kinderen en op de hond. Of ze organiseert een dag voor de kinderen.
 
 
Voor iedereen die meer wil weten over het appartementen over wandelvakanties met hond kijk dan op www.dogwalktrail.com .
 
Zomer 2004 Ton, Mirjam, Baco en Zen.
 
Van 14-21 augustus 2004 hebben wij meegedraaid met de Utah-week van DogWalkTrail.
Hieronder een kort verslag van onze ervaringen.

Voor onszelf en onze honden waren we van de winter op zoek naar een ander soort vakantie als afgelopen jaren en we stuitte in onze zoektocht op DWT. Na wat over en weer gemaild te hebben met Bianca werden we steeds enthousiaster voor de Utah-week. We houden zelf erg van buitensporten, maar met twee honden is dat niet altijd even makkelijk te combineren. In de Utah-week zou het mogelijk zijn! 
Uiteraard waren we ook erg benieuwd hoe onze honden het zouden vinden.
 
 
Wij hebben een Drentsche Patrijs (Baco)van 14 maanden en een Toller Retriever (Zen) van 4 ½ jaar. Onze Drent heeft nog echt pup-gedrag en vindt andere honden geweldig; maar of andere honden hem ook zo geweldig vinden….??? Onze Toller kan andere honden prima negeren, dus hoe hij het in een groep gaat doen??? En eerlijk gezegd waren wij zelf ook erg nieuwsgierig wat voor mensen zo’n vakantie doen en of dit onderling wel klikt. Allemaal vragen die wij van te voren hadden….en waar we aan het eind van de week antwoord op hadden!De eerste dag werd eerst gekeken welke honden regelmatig los mochten lopen en hoe dit onderling ging. Zij hadden het onderling snel uitgemaakt en er waren geen honden bij die niet met elkaar overweg konden. Baco begreep dat hij pas net kwam kijken en zich moest schikken.
 
 
Er waren ook een aantal honden die de hele week aan de lijn liepen om verschillende redenen. Zen heb ik ook aan de lijn gehouden, omdat hij motorisch niet zo erg handig is en ik niet zeker ben van zijn uithoudingsvermogen. Aan de lijn zou hij dan een weekprogramma makkelijker volhouden dan loslopend. De wandelingen tijdens de week waren heel afwisselend zowel wat betreft de soort wandelingen (vlak-stijgend-dalend) als de omgeving (berg-beek-meer-weiland-bos). En in een cabine met 9 honden en hun baasjes naar boven is toch ook niet alledaags.

En als de honden redelijk aan elkaar gewend zijn, is er tijd om te praten en de andere mensen te leren kennen. Het blijkt dan dat ieder die deze vakantie doet volop bezig is met zijn/haar hond en al heel wat kennis heeft vergaard over gedrag en problemen, soorten honden, hondensport etc. Het zijn ook niet allemaal
de makkelijkste honden en ieder beestje heeft zijn eigen verhaal. Tijdens het vullen van de magen werd er dan ook heel wat kennis uitgewisseld en meningen vergeleken.
 
Ook de aktiviteiten buiten het wandelen zijn bij ons erg goed bevallen. Het kanoën op een meer kan wat ons betreft volgend jaar vervangen worden door meer stromend water! En het klimmen op hoogte was voor ons en vele anderen een uitdaging, met als klap op de vuurpijl de vrije val in de katapult. Ook het boogschieten en de puzzelspeurtocht voor baas en hond waren relaxed en vooral erg gezellig!
Al met al een week waarvan wij en zeker ook onze honden hebben genoten van de activiteiten en vooral ook van het hele gezelschap!

Je hoefde je b.v. niet af te vragen of je met de honden wel welkom was in een restaurantje, want die bleken op de hoogte te zijn en de hele groep werd uitermate gastvrij ontvangen. Complimenten aan Bianca die het allemaal perfect had geregeld! Enne… we hebben heel veel redenen om volgend jaar terug te gaan naar DogWalkTrail!!

Groetjes van Ton en Mirjam,
en een van Baco en Zen.
 
Zomer 2004 Nicole, Dennis met Kaya en Phoebe
 
Na ons er maaaaanden op verheugd te hebben werden we dan eindelijk zaterdag 7 augustus 2004 hartelijk ontvangen door Frau Elisabeth in het leuke dorpje Piesendorf, waar we twee weken zouden blijven. Wie ´wij´ zijn? Dennis (30 jaar), Nicole (34 jaar), Phoebe (kruising mechelaar-labrador, 6 jaar) en Kaya (witte herder, bijna 3 jaar).Even later maakten we kennis met Bianca zelf en Hoi Shan, haar lieftallige assistente deze week en tijdens de uitleg van het programma ontmoetten wij ook `single´ (lees: alleen reizende) Yvonne en haar hond Pepper (Tervuerense Herder, 5 jaar)
 
 
Het is Bianca goed gelukt onze ´Utah’s Austria week´te combineren met Yvon’s `Single week´. Zo goed, dat ons afscheidsdiner nog 4 dagen is uitgesteld! Deze week hebben we naast een aantal hele mooie wandelingen (soms ook in het gezellige bij zijn van Bodhi en/of Utah, de honden van Bianca) en een heerlijke fondueavond, toch ook wel een aantal totaal nieuwe ervaringen opgedaan. Kanovaren met de honden, wie verzint dat nou? We hadden ook niet echt durven hopen dat we Phoebe ( die het liefst hard weg rent als ze ook maar een kabelbaan ziet) zo makkelijk zelf in zo’n cabine zouden krijgen...
 
 
Wat het meest indruk op ons heeft gemaakt deze week? De Grossglockner! En dan niet zozeer de Grossglockner zelf, maar het hele gebied vanaf het moment dat je de tolhuisjes passeert; nationaal park Hohe Tauern. Schitterend! De weersverwachtingen waren niet al te best, maar we hadden niet beter kunnen treffen. Juist in de wolken en mist, die tussen de bergen hingen, bezorgden ons (samen met de blauwe lucht) de meest mooie uitzichten! We mogen ook niet vergeten dat Bianca, als een echte wandelgids, een edelweisje aan heeft kunnen wijzen...

Bianca chaotisch? Zeker weten, haha!
Maar in onze ogen juist daardoor zo flexibel dat ze probeert aan zoveel mogelijke wensen te voldoen.
Bianca, bedankt! Wij hebben door, met en ook zeker van jou genoten...

Nicole, Dennis met Kaya en Phoebe
 
Zomer 2004 Chris, Willy en Tara
 
Dinsdag 20 juli gingen wij, Chris en Willy van der sman, op weg voor onze eerste vakantie met onze hond Tara (een kruising tussen een keeshond en een poedel van 3 jaar oud). De afgelopen jaren zijn wij zonder haar op vakantie geweest omdat wij dan op de motor op vakantie gingen. Eerst hebben we twee nachten in Duitsland gekampeerd, zoals we al dachten zonder problemen. Op donderdag zijn we vertrokken aan Zell am See, het was alle dagen al prachtig weer. We melden ons aan de receptie en kregen een plekje toegewezen. We wandelden wat in de omgeving en naar Zell am See zelf
 
 
We peilde de andere gasten op de camping die er ook met hun hond waren, wie zou er ook voor een Utah’s Austria week gekozen hebben? Op zaterdagavond zouden we de andere mensen en honden ontmoeten. Ik had van alles verwacht maar niet een gezin van vijf personen met twee kleine hondjes ( een vrouw met haar hond die ook had ingeschreven had op het laatste moment moeten annuleren).Wij zouden de komende dagen doorbrengen met Bianca, met Charlotte en Berend en hun drie tienerdochters Froukje, Nienke en Anne en natuurlijk de drie honden Tara, Peewee en Aida.
 
 
En nu ik weer thuis zit zo achter de computer kan ik zeggen dat we hebben genoten, ontzettend hebben genoten…van Bianca, haar kennis van honden, haar spontaniteit, haar kennis van de omgeving, haar omgang met mensen…Wij hebben genoten van het wandelen met de honden in de bergen…Wij hebben ontzettend genoten  van Froukje, Nienke en Anne,  vooral van hun gezellige gebabbel en hun gesprekken als ze met ons meereden achter in de auto…Ik heb heel erg genoten van de “Adventure” dag, waar ik een land gekoesterde wens in vervulling zag gaan. Het touwparcours op hoogte met daarbij o.a. een tandemsprong en de “Big Swing” Super!!!…

We hebben van een gezellige middag kanovaren op het meer…
We hebben genoten van de dag van de Schmitten, met een gondel omhoog en via een prachtige wandeling weer naar beneden… We hebben genoten van de wandeling en het uitzicht in het gebied van de Gross Glockner…
We hebben  genoten van deze fantastische vakantie in de bergen met onze hond Tara en de groep…
We hebben genoten…

We hebben zo genoten van alles dat we volgende zomer met een probleem zitten. Gaan we op vakantie op de motors of met Tara weer naar Bianca…het was super,

Chris en Willy van der Sman.
 
Zomer 2004 Hoi Shan
Na een treinreis van 12 uur kwam ik op 1 augustus 2004 in Zell am See aan met mijn koffertje.
Ik zou de komende twee weken Bianca helpen met de honden. Gewoon lekker effe weg uit Nederland.
 
 
Ik ben Hoi-Shan, een 20-jarige studente en heb zelf geen honden. Maar ik ben wel gek op ze. Ik leerde Bianca ongeveer 5 jaar geleden kennen in België toen ik daar ging survivallen. Ze was nog maar net met haar bedrijfje begonnen.  We hebben toen contact gehouden en ben zelfs nog een keer langs geweest in de Ardennen. Bianca vroeg me al vaker of ik een keer langs kwam maar door de schooldrukte ging dat helaas niet, tot deze zomer.

Het was een leuke weerzien met Bianca, Fritz en Bodhi! Utah kende ik nog niet maar dat is later wel goed gekomen. Het is een schat van een hond. Ik heb heel wat afgewandeld deze weken in de bergen en ben achter gekomen dat mijn conditie nog niet zo heel slecht was. Ik ben nog nooit hier geweest en moet zeggen dat het een erg mooi land is. Hoewel ik hoogtevrees heb (wat niet zo handig is in de bergen), heb ik het overleefd. Gewoon niet over de rand gekeken!
 
Bianca heeft het er maar druk mee om alles goed te regelen maar ondanks de drukte gaat het toch erg goed. De mensen en ik zijn hartstikke tevreden over haar! Tis altijd gezellig met Bianca. 
Ik heb een heleboel gezellige mensen leren kennen en heel veel verschillende soorten honden en dat ging samen ook nog eens reuze goed! We hadden wel veel mazzel met het weer. Het was elke dag erg mooi! Soms wel een beetje te warm. Er was slecht weer voorspeld toen we naar de Grossglockner gingen maar het zonnetje bleef gewoon schijnen tussen de wolken. Heb ook mijn eerste Edelweis gezien (na een speurtocht van 5 minuten door Bianca, en ze waren zo zeldzaam!) Ik verbleef een groot deel van mijn vakantie in Haus Elisabeth. Een leuk appartement en elke ochtend verse broodjes die Elisabeth elke ochtend bakt. En de rest van de vakantie logeerde ik in het blokhut van Bianca en Fritz. Dat is pas een huis! Echt waar super gaaf ! Ik hoop, Bianca, dat ik een beetje goed geholpen heb en wie weet ben ik hier volgend jaar weer!

Zeker weten dat wij Hoi Shan graag terug zien.
 
 
Hoi ik ben Fraukje Puts en dit is mijn verslag.
 
Zondag dag 1:

Deze dag moesten we om 10:00 uur verzamelen voor Dogwalktrail. Vandaag stond op het programma wandelen en kanoën. Het wandelen was heel mooi. We kwamen ook langs 2 watervallen. Mijn vader had ook nog foto’s gemaakt van mijn zus Sanne om naar haar vriendje te sturen. Daarna gingen we met z’n allen kanoën. Dat was heel mooi. Ik zat met mijn moeder ,mijn zus Nienke en Arda in een kano. PeeWee, onze andere hond zat bij papa en Sanne in de boot.

Na een tijdje kanoën kwamen we bij een andere steiger en ging Bianca daar ijsjes halen voor ons allemaal. Toen we weer verder gingen ging Nienke uit onze kano en kwam Sanne bij ons in. PeeWee en Arda bleven in de boot waar ze al zaten. Ze keken hun hondenogen uit.
Later ging Willy samen met Tara zwemmen dat was heel grappig om te zien.
 
 
Maandag dag 2:
Ook deze dag moesten we ons om 10:00 uur verzamelen bij de ingang van de camping. Eerst gingen we met z’n allen naar een parkeerplaats aan de voet van een berg. We gingen daar lopen. Het was behoorlijk stijl, maar Arda en PeeWee hadden nergens last van. Na een kwartier merkte ik al snel dat we hoger kwamen door de zuurstof. Na anderhalf uur lopen kwamen we bij een zijweg die naar beneden ging.
De gene die het niet meer volhielden mochten terug. Ik ging samen met Sanne en Kim (een begeleidster) naar beneden. Toen we beneden waren gingen we bij een café wat drinken en wachten tot de anderen er waren. Toen de anderen er waren gingen we met z’n allen weer een stukje rijden tot we bij een park kwamen en toen hebben we daar gezamenlijk gepicknickt.
Dinsdag was een rustdag
Bianca paste op Arda en PeeWee.

Woensdag dag 3:
Om 11:00 uur moesten we verzamelen bij een parkeerplaats bij de Billa.
Dit was de avonturen dag. Mijn neefje Sander was dit keer ook mee.
Vanaf de Billa reden we door naar een andere parkeerplaats bij dat park.
We gingen alle 8 het hoge parcours doen. Het eerste wat we gingen doen was klimmen op zo’n muur. Ik was bijna bovenaan gekomen. Nienke en Chris waren helemaal bovenaan gekomen. Het tweede wat we moesten doen was een soort van schommel. Er waren 3 hele hoge palen met daaraan kabels. Je werd helemaal omhoog getrokken tot aan de 3e paal, dan moest je jezelf losmaken door op een knopje te drukken. Als je dat deed viel je eerst een stuk naar beneden en dan schommel je. De 3e activiteit was een soort kabel baan. Je moest van een hele hoge toren de afgrond in springen en dan ging je via een kabel zo omlaag. De 4e activiteit was iets heel anders. Dit keer was er een soort balk in de lucht. Je moest daar via een soort ladder opklimmen en dan moest je op die paal gaan liggen en dan omrollen dan viel je dus naar beneden. Toen we met alle activiteiten klaar waren gingen we barbecuen.

Donderdag dag 4:
Deze ochtend moesten we om 10:00 uur verzamelen in Schuttdorf.
We gingen daar met de gondel omhoog om daar te wandelen. Ook de honden gingen in de gondel, ik geloof dat ze het eerst best wel eng vonden,maar al gauw zaten ze ook naar buiten te kijken.
Het eerste stuk ging door het bos. We waren daar ook bij een pad met activiteiten. Er was ook een stukje waar je overheen moest lopen met blote voeten. Ik en mijn 2 zussen hadden dat gedaan. Mijn vader en Chris moesten het ook doen van Bianca. Toen we uit het bos waren gingen we wat eten. Later gingen we weer verder lopen. Het uitzicht was heel mooi. Toen we weer beneden waren gingen we weer naar de camping.

Vrijdag dag 5:
Deze dag moesten we om 09:00 uur verzamelen bij de ingang.
Vandaag was de laatste dag van de week. Deze dag gingen we naar de grossglockner, de hoogste berg van Oostenrijk. We gingen gezamenlijk met auto’s naar de grossglockner. Toen we daar waren gingen we eerst even de benen strekken en toen reden we een stukje verder naar een eethutje.
Daar namen we allemaal appelgebak. De man van dat eethutje had ook een tamme murmeltier (marmot). Het dier was heel lief. Toen we klaar waren gingen we wandelen. We liepen door allemaal tunnels. Het was heel mooi. We hebben ook nog echte edelweiss gezien. Halverwege draaiden we om omdat we ook nog naar de gletsjer wouden. Willy, Charlotte (mijn moeder), Sanne, Nienke en ik gingen naar de gletsjer toe. Het was daar heel mooi. Toen we klaar waren reden we weer terug naar het beginpunt waar we ook onze benen hadden gestrekt om te eten. We gingen echt Oostenrijks eten. Mijn zussen en ik hadden een soort van pannenkoeken met rozijnen. De volwassenen hadden kasenocken een soort kaasmacaroni. Chris trakteerden ook nog op een ijsje. Toen gingen we terug naar de camping en namen we afscheid.

Groetjes Fraukje Puts.
 
Berend en Charlotte
 
Berend Puts en Charlotte Jansen waren met hun familie bij DogWalkTrail van 24 julie tot 31 juli met hun dochters Froukje, Nienke en Sanne. Nienke schreef dit dagboekje over hun vakantie met Peewee ( Cotton)  en Berend Puts en Charlotte Jansen waren met hun familie bij DogWalkTrail van 24 julie tot 31 juli met hun dochters Froukje, Nienke en Sanne. Nienke schreef dit dagboekje over hun vakantie met Peewee ( Cotton)  en Arda (schipperke): Dit was de eerste keer dat wij meededen met DogWalkTrail, maar ik wil het volgend jaar zeker nog een keer doen!
 
 
En Arda en Peewee ook, want die vonden het ook fantastisch.

Dag 1:
De eerste dag gingen we nog niks doen.
Alleen ’s avonds gingen we met z’n allen het programma bespreken en konden de honden elkaar ontmoeten. Ook kregen we een klein cadeautje en de honden natuurlijk ook.

Dag 2:
We gingen eerst een wandeling maken, dat was erg mooi. We kwamen langs een hele mooie waterval en nog meer dingen. Na het wandelen gingen we naar Bianca’s huis om te lunchen, daarna gingen we kanoën met de honden. Dat was heel erg leuk. Alleen Arda en Peewee vonden het op het begin nog een beetje eng. Tijdens het kanoën gingen we nog ergens een ijsje eten.

Dag 3:
Vandaag gingen we op een berg wandelen, we gingen met de auto naar de berg en toen gingen we omhoog wandelen. Het was best wel stijl. Nadat we ongeveer  1,5 uur hadden gelopen kwam er een zijweggetje naar beneden, degene die terug wouden konden hier terug, ik ging nog verder. Het was een hele mooie wandeling, en je had een heel mooi uitzicht. Na  het wandelen gingen we picknicken, dat was heel gezellig.

Dag 4:
Vaandag was de rustdag, voor ons, want Bianca moest op de honden passen. De honden hebben het heel leuk gehad bij haar!

Dag 5:
Vandaag was de adventure dag. We gingen eerst een speurtocht doen waarbij de honden opdrachten uit moesten voeren en koekjes zoeken enz. Arda en Peewee vonden het heel leuk Daarna gingen we boogschieten, dat was best wel lastig. Na het boogschieten gingen we het touwparcours doen, iedereen ging het hoge parcours doen. Eerst gingen we op een klimmuur klimmen van 17 meter hoog, daarna gingen we naar een soort hele grote schommel, dan werd je omhoog gehesen dan moest je jezelf losmaken en dan ging je schommelen, dat was heel cool. Daarna gingen we een soort kabelbaan doen, alleen dan heel hoog, en daarna moest je nog over een touwladder  en dan over een balk lopen en dan in het midden liggen en je laten vallen dat was heel eng! Aan het eind van de dag gingen we met z’n allen barbecuen.

Dag  6:
Vandaag gingen we eerst met de gondel omhoog en daar gingen we wandelen. We gingen over een pad met allerlei opdrachten, We gingen ook daar ergens wat eten, en daarna gingen we weer verder naar beneden wandelen.

Dag 7:
Vandaag gingen we naar de Grosglockner, we hadden geluk want het was heel mooi helder weer. We gingen met de auto naar boven. We gingen eerst even wat eten bij een eethuisje, er was een speeltuin naast met een buis waar je doorheen kon en dat vond peewee heel erg leuk!! Daarna gingen we wandelen het was heel mooi. We gingen ook nog naar de gletsjer en daarna gingen we echt Oostenrijks eten. Aan het eind van de dag moesten we helaas afscheid nemen want het was de laatste dat alweer. Maar het was een hele leuke week en de honden hebben het ook heel leuk gehad.

Nienke
 
 
Mijn eerste kennismaking met DogWalkTrail.
 
Ik ben bekend geraakt met DWT door een goede vriendin van mij die ook twee honden heeft en net als ik de vrije uurtjes het liefst lekker met de honden door brengt in het bos enz.

Maar ja op een gegeven moment ken je alle plekjes in de buurt wel z’n beetje en wil je
graag eens ergens anders naar toe met de honden. En dan het liefst lekker op vakantie in
het buitenland. Maar ieder jaar is het weer een probleem om met twee honden lekker op
reis te gaan. Met één hond gaat het nog wel maar twee is vaak een probleem en dan heb ik
ook nog eens twee grote honden ( Mechelse herders) dat word vaak niet goed gekeurd of heel erg duur, doordat je dan altijd de grootste appartementen moet huren.

Tot op een dag dat mijn vriendin me vertelde van DWT. Ze had me er alles over verteld( zij was er al twee keer geweest)en ik was wel heel benieuwd dus gauw de site op gezocht en het leek me zeker wat voor mij. Maar het is nog leuker om samen te gaan met iemand en zo spraken wij af om samen met onze honden naar Oostenrijk te gaan. Maar helaas ging onze droom vakantie voor één van ons dit jaar niet door. (Mijn vriendin moest geopereerd worden aan een hernia baal baal.) Ik had me zo op de vakantie verheugd !!! Gelukkig heb ik mijn moeder zo ver kunnen krijgen om met me mee te gaan (ik zag het niet zitten om alleen 1000 km met twee honden naar een vreemd land te reizen ) Maar ja mijn moeder is geen 30 meer en ons programma was voor haar te zwaar. Geen probleem zij Bianca ( de reis gids ) ik pas het programma hier en daar wel wat aan. En ik moet zeggen dat ze dat inderdaad prima heeft op gelost we hebben en heerlijke!!!!!!! vakantie gehad. Zo hebben lekker veel gewandeld en Bianca had alles zo geregeld dat mocht het toch te zwaar blijken dat de wandeling dan altijd ingekort kon worden. We hebben qua weer betreft geluk en ongeluk gehad door dat het met enige regelmaat regende maar gelukkig was het niet koud. Voor de wandelingen was het prima weer. Bianca heeft ook vanwege het weer enige aan passingen in ons programma gedaan wat gelukkig goed uit pakte zeker voor wat betreft het kanovaren.
 
 
 
Alleen de dag dat we de Grossglockner ( hoogste berg van Oostenrijk) gingen bezoeken hadden we wel  pech! Het regende de hele dag. Maar ondanks het slechte weer, was het onderling erg gezellig en dus werd het toch een leuke dag. Mijn honden kwamen ogen en oren te kort daar boven in die bergen . Ik wil bij deze Bianca dan ook namens mij en mijn moeder heel erg bedanken voor de geweldige vakantie. Erg mooie wandelingen, lekker eten en natuurlijk de gezelligheid in het algemeen. Het is zeker voor herhaling vatbaar en je ziet
mij samen met mijn vriendin en ja waarschijnlijk ook mams (die ook erg genoten heeft van
de wandelingen en de mooie natuur) volgend jaar weer terug. Dan gaan we eens kijken hoe
het er daar in de Ardennen uit ziet.
 
Mike, Timo & Lana
 
Dit jaar is mijn derde keer dat ik DogWalkTrail aan doe, de eerste keer ben ik 1 1/2 week in de Ardenne in België geweest en het jaar erop in 2 weken in Oostenrijk, samen met mijn trouwe Labrador, Timo.
Het is beide keren zo goed bevallen, dat ik dit jaar weer ben gegaan en wel met zijn 3e want in december 2003 heb ik Lana, mijn zwarte Duitse Herder / Labrador opgehaald bij een gezin die te weinig tijd voor haar hadden.
 
 
 
Deze keer was het een single wandel week.

En ik moet zeggen, het was super...en wel op alle fronten. Het weer was geweldig, de honden konden allemaal goed met elkaar over weg en met de mensen onderling klikte het ook vanaf de eerste dag. We hebben dagelijks een mooie wandeling gemaakt en iedere keer in een ander gebied. De hondjes hebben dagelijks kunnen zwemmen bij een mooi meer met stromend water. We hebben lekker geBBQ’t en op de laatste afsluitings dag heerlijk Oostenrijks gegeten.
 
 
We hebben een heerlijke vakantie gehad en die single wandelweek gaan we volgend jaar zeker nog eens over doen. Lana voor het eerst mee ging echt super goed en Timo heeft zich uitstekend gedragen deze week. Bianca bedankt voor deze super week en hopelijk tot volgend jaar.

Groetjes Mike, Timo & Lana
 
Zomer 2004: (Sandra en Bonnie)
 
Nadat ik vorig jaar zomer de eerste keer samen met mijn hondje Bonnie via Dogwalktrail naar een fun weekend in de Ardennen geweest was, wist ik het zeker! Dit is onze manier van vakantie! Super. Lekker samen met je hond(en) zijn, zien hoe alle honden genieten, heerlijk veel wandelen in een ontzettend mooie, rustgevende omgeving…..wat mij betreft is dat optimale ontspanning. Voor mij stond dan ook als een paal boven water dat dit zeker niet de laatste keer was dat ik meeging!

Eenmaal teruggekomen in Nederland hield ik dan ook nauwlettend de website van dogwalktrail in de gaten, ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk het programma voor het volgende jaar weten zodat ik me kon inschrijven. Nog enthousiaster werd ik toen ik zag dat Bianca dit jaar ook single-vakanties opgenomen had in haar aanbod.

De groep van vorig jaar was heel fijn, maar bestond volledig uit deelnemers die samen gekomen waren, ofwel stellen, ofwel gezinnen, ofwel vrienden/vriendinnen. Omdat ik de enige alleenstaande in de groep was, kwam het wel eens voor dat ik mijn eigen weg moest zoeken. Op zich is dat geen probleem, de meeste alleenstaanden zijn dat wel gewend, en kunnen hier goed mee omgaan. Anders ga je ook niet alleen op vakantie..toch? Maar het kan natuurlijk ook leuker. En mijn ervaring is toch dat, als je met meerdere alleenstaanden/alleengaanden bent, je actiever met elkaar omgaat als groep. Je doet sneller dingen samen. Je gaat bijvoorbeeld vaker samen eten, omdat alleen eten nu eenmaal niet zo gezellig is!
 
 
Kortom, ik heb Bonnie en mij dan ook vrijwel direct opgegeven voor de single-vakantieweek in Oostenrijk. En die week hebben we nu net achter de rug! En hoe is het geweest? Ik kan in ieder geval zeggen: VOLGEND JAAR WEER!!! Op zich zegt dat genoeg natuurlijk. Het was een geweldig fijne week. We waren met z'n negenen. 3 vrouwen, 1 man, 2 reuen en 3 teefjes. En het klikte direct in de groep, zowel tussen de mensen alsook tussen de honden. De weergoden waren ons gunstig gezind en hadden fantastisch mooi weer.

De ochtend begon altijd met een gezamenlijk ontbijt. Het was leuk om te zien dat zowel baasjes/vrouwtjes alsook de honden elkaar iedere dag enthousiaster begroetten. Zelfs op onze rustdagen ondernam de groep gezamenlijke activiteiten. Wandelen, zwemmen met de honden, koken, eten, zelfs winkelen (!). We hadden vooraf afgesproken dat er ook ruimte moest zijn voor iedereen om zich op tijden terug te trekken indien daar behoefte aan was. Maar omdat het zo gezellig was waren die momenten eigenlijk sporadisch en heel kort!
De deskundige en enthousiaste begeleiding door Bianca en Frits maakte deze vakantie compleet! Aan het einde van deze intensieve week kunnen we zeggen dat we er een heleboel mensen- en hondenvrienden bij gekregen hebben. Een echte aanrader voor iedere alleenstaande/gaande hondenliefhebber, deze single-vakantie met honden!
Sandra en Bonnie

Nu wilde Bonnie ook graag een stukje schrijven:
Wrafffff!
Wat zie ik nu? Gaat het vrouwtje het koffer pakken? Het zal toch niet…..? Weet je wat…laat ik maar even heel braaf zijn….en goed opletten….ja!…mijn riem, brokjes, alles wordt meegenomen…en dat betekent maar 1 ding:

IK MAG MEE!!! mazzel zeg.

Hups, in de auto van het vrouwtje, en weg zijn we. Wel fijn zo….zo snel kan ik echt niet rennen hoor…….en het regent ook nog eens…dus ik lig hier goed, lekker droog naast het vrouwtje te slapen. Maak me maar wakker als we er zijn! Zijn we er? Ja…woef woef…...wat is het hier mooi zeg. Heel veel wandelbossen zie ik al. Hier kan ik wel heel veel plastic flessen begraven (hobby van mij). He, die mevrouw ken ik toch? Ja….dat is die vriendelijke vrouw van vorig jaar. Jippie….gaan we weer zo'n leuke dingen doen dan? En ...... er zijn ook hondenvriendjes en -vriendinnetjes….eens even kijken of ze willen spelen met mij!  Kom nou eens mee vrouwtje……

Wat een leuke vriendjes. Timo en Lana, dat zijn wel hele dappere hondjes. Zoals die in het water springen! Dat durf ik toch niet hoor! Ik blijf liever een beetje aan de kant, maar ja..ze zijn ook wel veel groter dan ik. En die twee zijn altijd met stokken aan het spelen, soms mag ik ook meedoen, dat vind ik super!
Lord, dat is pas een slimme hond. Wat die allemaal kan. Die gaat boodschappen doen met zijn vrouwtje en helpt haar met heel veel dingen, ook in de keuken. En weet je wat…die doet ook echt wat het vrouwtje hem vraagt! Mijn vrouwtje is helemaal onder de indruk. Zal ik dat in het vervolg ook maar eens doen…?

Ach nee….toch maar niet, hi hi. En Lucy is er ook nog, die houdt me wel goed in de gaten zeg. Het lijkt mamma wel. Die deed dat vroeger ook. En ze beschermt me ook, dat is heel lief. Wat is het gezellig hier. En wat gaan we veel wandelen en zwemmen. Mijn vrouwtje is ook heel blij zie ik. Gelukkig maar.
En ik mag altijd mee als we ergens naar toe gaan. En weet je? Als ik heel goed mijn best doe en zo lief mogelijk kijk, krijg ik vast een koekje. En mag ik vast en zeker zelfs op de bank zitten als ze eten. WRAFFF..dat lukt me altijd! Iedere ochtend als we opstaan, ren ik gauw naar beneden, want dan zie ik al mijn vriendjes en vriendinnetjes weer, en dan hebben we weer veel plezier met elkaar. Zeg vrouwtje…kunnen we hier niet altijd blijven? Hallo vrouwtje…???

Hee….koffer pakken? Nee he….het zal toch niet….?
Gaan de vriendjes niet met ons mee?
Nu ben ik wel een beetje verdrietig hoor…..vrouwtje?
Wat zeg je vrouwtje? Gaan we volgend jaar weer?

Hoe lang duurt dat dan….1 jaar..?
Bonnie
 
 
Zomer Oostenrijk 2004: (Colletta, Diederik, Yasmin en Cybell)
 
Deze week hadden we de beagles Cybill en Yasmin op bezoek met hun baasjes Coletta en Diederik. Het programma werd aangeboden door het informatie buro in Taxenbach en uitgevoerd door DogWalkTrail.
 
 
Het programma bestond uit: 3 dagen hondenoppas. DWT ging op stap met de hondjes en lekker lange wandelingen maken in de sneeuw. Thuis bij DWT lekker uitrusten met een bot op een lekker warm kleedje. Rond 15.30 was het weer tijd om naar de baasjes te gaan en werden ze weggebracht naar de parkeerplaats van de kabelbaan waar de baasjes al stonden te wachten.
 
 
Er stond ook nog een fakkelwandeling op het programma georganiseerd door het Info bureau en die avond hadden we geweldig veel sneeuw. De hondjes verwenen bijna in de diepe witte sneeuw. Het was een prachtig gezicht, diepe sneeuw, witte bomen en dan verlicht door de fakkels. We liepen door tot een gezellige Oostenrijkse hut en daar hebben we lekker käse nöcken gegeten, een echt Oostenrijks gerecht.
 
 
De volgende dag stond de speurtocht op het programma. Een prachtige tocht waar de honden van allerlei lekkers moeten speuren en wat leuke baas/hond opdrachten in voorkomen. De hondjes vonden het prachtig, ineens groeien er botten en koekjes aan de boom, dit is een spannend luilekkerland. Helaas komt aan alles een einde en hebben we tot slot nog een waanzinnige mooie wandeling gemaakt door diepe sneeuw met sneeuwschoenen. De honden vonden het maar vreemd dat hun baasjes tennisracket achtige dingen rond hun voeten bonden maar wel leuk dat ze de diepe sneeuw in gingen. Het was een geweldige tocht en tot slot lekker kaisersmarrn eten bij de hut waar de hondjes moe maar voldaan lekker gingen slapen.
3 weken later is Coletta met de hondjes nog een weekje terug gekomen om lekker te gaan wandelen met Cybill en Yasmin. Wij hebben het met deze familie erg naar ons zin gehad. We hopen voor 2005 meer baasjes met hun trouwe viervoeters te mogen ontvangen in de sneeuw.
 
Zomer Oostenrijk 2004: (Betty en Lucy)
 
Een beetje bibberig voor de lange autorit naar Oostenrijk gaan Lucy (hond) en ik op  weg. Op weg naar Zell am See, waar we vakantie gaan vieren bij Dogwalktrail. Een bijzondere vakantie, want hij is speciaal geschikt voor honden (Lucy blij) en hij is speciaal geschikt voor singles (ik blij). Op zaterdag komen we na een prachtige rit door de bergen aan bij Bianca van Dogwalktrail. Iedereen (drie mededeelnemers en vier andere honden) is er al. Lucy sluit gelijk vriendschap met de andere vier honden en tussen de mensen klikt het ook direct. De hele week wordt een groot feest. Het appartementen- complex is mooi gelegen. 's Ochtends met z'n allen ontbijt
op het terras met iedere dag verse broodjes en gebak. De omgeving is prachtig, Bianca weet steeds weer een andere omgeving te vinden waar we met z'n allen kunnen wandelen. We hebben zelfs even door de sneeuw gelopen (hoewel de sneeuwplek slechts de afmeting van een flink tapijt had, maar toch). Het weer was ongelooflijk mooi en warm.

Ik had van tevoren niet echt stilgestaan bij de berg-wandelingen, maar het wandelen door de bergen gaat ons, ondanks de hitte, goed af. Onderweg veel watervalletjes (en modderpoelen voor de fanaten onder ons) om af te koelen. Elke dag gaan we met de hele groep in ieder geval even naar het bergmeer in de buurt, ijsje eten en heerlijk spelen in het water. 's Avonds proberen we steeds een ander restaurant uit in het dorp en overal zijn de vijf honden welkom.
De vakantie vliegt helaas voorbij.
 
 
We hebben allebei genoten. Lucy kon haar geluk niet op van de vrijheid, het groepsgevoel en het feit dat haar baas zoveel tijd aan haar kon besteden. En ik vond de relaxte onderlinge sfeer en de wandelingen fantastisch. Het is heerlijk om met je hond  vakantie te kunnen vieren en een groepsvakantie te houden, met toch de mogelijkheid om je even terug te kunnen trekken als je daar zin in hebt. Dit gaan we zeker weer doen.
Betty en Lucy
 
 
Zomer Oostenrijk 2004:
 
Vakantie bij DogWalkTrail in Piesendorf (Oostenrijk)

Van 05-12 juni 2004 hadden er een aantal bazen met hun trouwe viervoeters een single week DogWalkTrail geboekt in Oostenrijk. Dit is speciaal voor mensen die alleen op vakantie gaan maar toch graag met andere mensen op stap wil gaan. Het was een klein gezellig groepje waaronder Betty met haar hond Lucy en Mike met zijn honden Lana en Timo en Sandra met haar hondje Bonnie en Anita met haar hond Lord. De gehele groep vindt Lord een hele speciale hond. Lord is de hulphond van Anita en heeft samen met de groep gezorgd dat Anita een fantastische week heeft gehad. We waren allemaal onder de indruk wat Lord allemaal kan en waar hij Anita mee kan helpen. Door haar handicap is niet alles mogelijk maar Lord helpt haar daar fantastisch bij.

De gasten kenden elkaar helemaal niet maar al bij het begin van de eerste dag, klikte het onderling gelijk tussen alle bazen en alle honden. Bijna alles hebben ze samen gedaan deze week behalve het kanovaren. De meeste bazen hadden al eens op een eerdere DogWalkTrail ervaring een keertje gevaren met de hond maar Anita nog niet en die wilden het graag een keertje meemaken.

DogWalkTrail had een Canadese kano geregeld en nadat even was doorgesproken kon Anita samen met Lord en de begeleiding een stuk gaan varen. Lord twijfelde geen moment en ging gelijk bij Anita in de boot zitten. Bianca (de begeleiding) ging helemaal achter in de boot en Lord helemaal voor en Anita daar gelijk achter. Na Lord even te hebben gerustgesteld kon hij samen met Anita genieten van een heerlijke tocht over het Zeller meer van Zell am See. Het mooie uitzicht van de witte toppen van de Kitzsteinhorn en de groene vlaktes van de berg waar we de dag ervoor zo heerlijk hadden gewandeld.
 
 
Anita wilde zelf toch ook even varen en ondanks haar handicap was dat absoluut geen probleem. Lord hield haar goed in de gaten en vond alles prima. Toch wat Lord het allerliefste doet is lekker zwemmen in het water en voor deze ene keer mocht hij dan ook aan het einde van de tocht even lekker zwemmen voordat we weer richting het appartement terug gingen.

We hadden deze week prachtig weer, de enen dag was nog mooier dan de andere. Het was voor de hondjes ook echt vakantie. Lekker rennen op de berg en lekker met elkaar spelen. Lord was verbaasd over de enorme heuvels en vond alles geweldig. Als afscheid zijn we met de gehele groep nog heerlijk Oostenrijks gaan eten bij een gezellige hut waar we heerlijk lokaal eten kregen. Na ook nog eens een heerlijk nagerecht moesten we afscheid nemen. Voor Lorde was het een geheel nieuwe ervaring. Een nieuw klein lief vriendinnetje genaamd Bonnie, een nieuwe vriendin die even wennen moest en waarvoor Lord al snel de rol van grote broer op zich nam en dan nog Lana en Timo waarmee hij heerlijk achter de stokken aan ging. Hij vond alles fantastisch. Na een intensieve wandelvakantie en het leren kennen van nieuwe vriendjes en vriendinnetjes en ook wel een beetje spierpijn vonden we het allemaal jammer dat we afscheid moesten nemen van lord en Anita. Maar ik heb een vermoeden dat deze groep nog veel contact zal blijven houden met elkaar en ook met ons. Wij en zeker ook Anita waren erg trots op Lord ondanks het vakantie gevoel wist Lord altijd heel snel weer voor zijn baasje klaar te staan.

Wij van DogWalkTrail willen dan ook graag de hulphonden blijven steunen want dit is erg prachtig werk wat deze honden doen. We zijn al een tijdje druk bezig om accommodatie te vinden voor gehandicapte en hun honden zodat we veel meer van deze vakanties voor baas en hulphond kunnen aanbieden. Wilt u zelf meer weten over deze stichting of wilt u de stichting steunen dan kunt u terecht bij stichting hulphond. www.hulphond.nl. Wilt u meer weten over de vakantie bij DogWalkTrail kunt u terecht op www.dogwalktrail.com.

Wie weet tot ziens bij DogWalkTrail
 
Februari winterpret 2004
 
Niemand doet ons dit nog na, want Inge, Dirk, karlien en Zino , Xanto en Vita.
Wij zijn de eerste bewoners van het nagelnieuwe DWT appartement,

Veel leuker en gezelliger dan een doordeweekse tent.
We genieten van alle comfort
Niets komen we te kort
We vertrokken verleden zomer nog met het beeld van een bouwput
 
 
En nu 6 maanden later staat er ineens een prachtige canadese blokhut
We kwamen hier om uren te wandelen in de sneeuw
Daarna kregen we telkens weer honger als een leeuw
Karlien maakte ook heel veel plezier
Elke dag kwam ze van de bergen hiernaast met heel veel zwier

De honden werden met nieuwe dingen omgeven
 
 
Ook zij wilden hier de tijd van hun leven beleven
Zij hebben zich naar behoren gedragen
Net na de training van de roedelmethode moest dit wel slagen
We hadden naar deze vakantie weer zo verlangd
DWT bedankt

In de zomer van 2004 zijn we er weer
En dan al voor de 5de keer.

Lieve groetjes Familie Aerschot.
Terug naar boven