•  

Ervaringen Nederland 2008

 
Sandra
Al een tijdje geleden heb ik me met mijn hond Pepper opgegeven voor de DogWalkTrail in. Als ik iets onderneem zonder hond, breng ik haar altijd naar mijn moeder. Zij geeft aan ook wel zin te hebben in een avontuur met Pepper . En dus vertrekken we in het weekend van 5/7 september 2008 met z’n drieën naar Oost Groningen.

Vrijdagavond: Dankzij de route beschrijving komen we rond 16.30 uur aan op camping ‘De drie Aa’s’. We zijn de eerste van de DWT-ers die er aan komen. De boerin laat zien waar we mogen staan rondom de partytent van DWT. Daarna krijgen we een uitgebreide rondleiding langs het sanitair, wat overigens erg netjes is. We beginnen maar vast met het opzetten van de tent. Enige tijd later arriveert een mede DWT-er en nog wat later komen Petra en Charlotte (instructrices DWT) aan. Na het opzetten van de tenten verteld Charlotte wat we mogen verwachten van het weekend en waar we die avond kunnen eten. We kiezen voor het eetcafé in Onstwedde, het eten is goed en niet duur. Daarna laten we de honden uit en gaan we naar bed.
 
Ervaringen Nederland 2008 Ervaringen Nederland 2008
Zaterdag: Bij het ontbijt blijkt dat er ’s avonds laat nog iemand is gearriveerd met haar hond en tent. Ook druppelen de dag-deelnemers binnen. Uiteindelijk zijn we met zes deelnemende mensen en met zes honden. Voor het kanoën begint, gaan we eerst een stukje met de auto, daarna wandelen we ongeveer een uur naar de kano locatie in Bourtange. Een groot deel van de wandeling gaat langs een kanaal en een kleiner kanaaltje waar de honden lekker los kunnen rennen. Zo zijn ze lekker moe voor de kano tocht, denk ik. Mijn moeder deelt de kano met een andere deelneemster en haar hondje. Ik kano met Jeannette en haar hond Bo. Jeannette zit met Bo achter in en ik met Pepper voor in. Van mijn gedachte dat de honden moe zouden zijn van de wandeling, blijft niets over, als Pepper onder het bankje door kruipt en -zittend in de kano en drijvend op het Bourtanger meer- probeert te gaan spelen met Bo. Jeannette en ik vinden dat niet zo’n geweldig idee en we laten de kano afdrijven naar een strandje, om Pepper weer op de juiste plek te zetten en de kano om de bocht te trekken (het waait vandaag erg hard en we hebben wat moeite om tegen de wind en stroming in uit de inham bij het strandje te komen). Daarna vervolgen we onze weg over het meer naar smallere en bredere kanaaltjes. De natuur vanaf het water ziet er heel anders uit, dan wat je ziet als je langs de waterkant loopt. Het is schitterend en we zien zelfs drie keer een ijsvogeltje vliegen.

Na het kanoën is er nog even tijd om wat winkeltjes in Bourtange te bekijken, waarna we weer terug wandelen naar de auto’s. ’s Avonds is er de barbecue, waar we niets anders voor hoeven te doen dan met ons goeie humeur te gaan zitten en te eten. Het is echt zalig, zowel de herbivoren als de carnivoren komen goed aan hun trekken, ook de salades zijn verrukkelijk. Na de barbecue gaan er een aantal mensen en honden naar huis en blijven we met drie menselijke en twee hondse deelnemers over voor de zondag.

Zondag: Bij het opstaan is het weer prima, dus na het wassen en aankleden, hebben we dezelfde gedachte. Onze droge tenten in pakken. Wanneer Charlotte met het ontbijt arriveert getuigt alleen nog het plat gedrukte gras van de aanwezigheid van twee tenten. Na het ontbijt beginnen we aan de oriëntatie loop van ongeveer 10 kilometer, gewapend met routebeschrijving en een kompas. Charlotte loopt gezellig met ons mee. De omgeving is echt schitterend. We lossen een aantal opdrachten en raadsels op, waarvan sommige best pittig zijn. We lunchen bij een mooi ven. Na een poos komen we bij een thee schenkerij aan. We blijken alle vier theeleuten te zijn en dus kunnen we er gewoon niet omheen. We drinken thee met vlaai. We hebben heel de weg droog afgelegd, maar eenmaal bij de auto op het eindpunt begint het enorm te gieten. De hele rit terug giet het, eenmaal op de camping vallen de laatste druppels en is het weer droog!
Na nog een tijdje na gepraat te hebben vertrekken we weer huiswaarts.
Wij zijn zeer enthousiast geworden over DogWalkTrail en gaan zeker vaker mee. Het programma is voor iedereen goed te doen, geschikt voor jong en oud! Mijn moeder is wordt in oktober 73 en is tot nu toe Charlotte’s oudste deelneemster.
 
Ervaringen Nederland 2008
 
DWT ervaring van de kanodag uit 2008 door Francien

Januari is voor mij een maand om lekker plannetjes te maken voor wat ik allemaal voor leuke dingen kan ondernemen met mijn hond als straks de dagen weer langer worden en warmer. Al snuffelend op internet kwam ik het nieuwe reisaanbod van Dogwalktrail tegen: een weekend kanoën en wandelen met je hond in Westerwolde (Groningen). Dat leek me wat: niet te ver weg (ik woon in Drenthe) en een leuke manier om begin mei al het mooie seizoen te beginnen. Kampeerervaring hadden we vorig jaar al opgedaan, en we hadden zelfs al een paar tientallen meters kano gevaren tijdens een survivaldag voor baas en hond. We hadden nog geen ervaring met een groepsvakantie met bazen en honden, dus dat was nog even spannend: zou mijn Griekse Asielzoeker Nandia tijdens die dagen genoeg rust kunnen vinden in haar doorgaans actieve, opgewonden lijf en hoofd, of zou ze doldraaien? Het weekend viel na Hemelvaart, dus met mooi weer kon ik er ook makkelijk een paar dagen vooraan plakken. En het werd mooi weer! Dus voor ons begon de vakantie op donderdag, en hadden we al twee heerlijke dagen o.a. door de mooie natuur en bossen bij Sellingen gewandeld voordat op vrijdagavond het Dogwalktrail programma echt begon.
We stonden op een minicamping, waar een heel veld speciaal leeg gebleven was voor de Dogwalktrailmensen. Heel fijn: geen andere mensen en kinderen vlak bij mijn tent en hond. Alleen “eigen volk” die nadat ik uitgelegd had wat Nanne wel en niet aankon daar heel goed rekening mee hielden. En ach, heeft niet iedere hond een gebruiksaanwijzing?

De nachten waren nog een beetje fris, maar met twee slaapzakken en een lekkere warme hond naast je merk je daar ook niks van!

Vrijdag eind van de middag is de groep compleet, staan de tenten en hebben alle honden met elkaar kennis gemaakt.

Tegen acht uur komen Bianca, Francois en Charlotte.
We krijgen een voorbespreking voor de komende dagen, een glaasje wijn en er zijn nootjes. Nan ligt rustig aan de stick bij de tent en ze kan mij goed zien. Na de bespreking gaan we met z’n alleen een laatste rondje uitlaten, en dan op tijd naar bed.

Zaterdag 3 mei 2008
Nanne wordt om half 8 wakker, en om 8 uur wil ze er echt uit! Dus dan moet ik ook maar, he. Eerst een rondje lopen met Nan, en dan blijkt dat ze ook echt moest: al heel gauw gaat ze zitten voor een hoopje. Verandering van eten geeft verandering van poepen. Dan krijgt Nanne eten, en moet ik wachten tot half 10 en ons ontbijt wordt geserveerd. Koffie, thee en broodjes met kaas, vlees of jam. Heerlijk dat alles voor je klaargemaakt wordt! Er zijn pakjes lunchpakketten met een mars, appel en pakje drinken voor onderweg en ieder neemt zijn deel mee. Er is weer een nieuw iemand bij: Petra, die veel foto’s gaat maken. En nog een baas met hond die alleen vandaag meegaan. Na het ontbijt gaan we ons klaarmaken voor vertrek. Ieder krijgt een mapje met routebeschrijving en foto’s en opdrachten, en we vertrekken als één groep. De eerste foto van een vogelhuisje in een boom is gauw gevonden, maar dan ontstaat gelijk al een discussie over oost en west en welke richting we dan op moeten. Omdat het in de beschrijving niet duidelijk staat krijgen we een beetje hulp, en verder gaan we weer. Het is een mooie route en we lopen in een rustig wandeltempo. Af en toe hangt er een Dogwalktraillogo aan een boom, en dan ligt er een omgekeerde plastic beker in de buurt waar de honden om de beurt naar mogen zoeken. Onder de beker liggen hondenkoekjes, en elke hond mag er eentje pakken. Nanne pakt ze wel, maar lust ze niet en laat hem weer vallen. Geen probleem, er zijn genoeg kandidaten die ze wel lusten! En het zoeken vindt Nan op zich al leuk.
De route gaat o.a. door natuurgebied Ter Wupping en er zijn voor Nanne veel mogelijkheden om in het water af te koelen. De middagpauze is bij een prachtig ven waar de honden ook nog even lekker kunnen zwemmen. Nanne graaft ook nog een enorm gat. Tja, middagpauzes vindt Nandia maar saai! We lossen tijdens de lunch ook een flink aantal raadsels op.

De route eindigt in Vlagtwedde, waar we allemaal in de twee busjes gaan en teruggereden worden naar de camping. Nanne gaat in de bench achterin Charlotte’s auto. Dat vindt ze niet leuk, en al helemaal niet als de klep dicht gaat en ze mij niet meer ziet. Door het wandje heen roep ik vanaf de achterbank dat ik er echt wel ben. Dolblij is ze als ze er bij de camping weer uit mag en mij weer ziet. Op de camping gaan we lekker in het gras liggen, boekje lezen, af en toe een beetje knuffen. Later ga ik onder de douche, krijgt Nanne eten en lopen we een rondje. En dan komen de BBQ-spullen er ook aan! Veel soorten vlees, stokbrood, salades. Alles wat maar bij een BBQ hoort. Ook voor de vegetariers is er ruime keuze. Alles wordt klaargemaakt, dus we hoeven alleen maar gezellig aan tafel te zitten eten en kijken wat er aan lekkers allemaal voorbij komt. Ik krijg als eerste een soort frikandel, en houd een stuk apart om in stukjes te gebruiken iedere keer als Nanne zich netjes gedraagt en stil blijft als er iets over de weg voorbij komt. Eén van de andere honden slaat soms ook aan, dus is het voor mij en Nanne extra moeilijk om wel de rust te bewaren. Toch gaat het vaak heel goed! Als het wat later wordt gaat Nanne in de tent liggen: de lijn aan de stick is lang genoeg. Als een andere hond dan aanslaat stuift ze weer naar buiten met een verdwaasde blik: wat nu weer! Geregelt blijft ze gewoon stil, en krijgt ze weer een stukje worst. Zo leert Nandia weer een hoop, dit weekend. Als we uitgegeten zijn wordt er koffie gezet, wat een prima afsluiting is van de maaltijd. Opruimen, hondjes uitlaten en naar bed!

Zondag 4 mei 2008
En hier zijn we dan voor gekomen, de kanodag! Weer prachtig weer, dus we boffen maar. Vandaag was het ontbijt om half 9. Daarna iedereen in de auto’s. Ik ga bij Charlotte in en mag Nanne bij me op de bank houden. Francois zit ook voor en af en toe ben ik bang dat Nan een keer WAF in zijn oor zegt, maar dat doet ze niet: hij krijgt alleen maar likjes ;-)) De mensen die niet willen lopen worden met de honden voor wie het ook allemaal te veel zou worden eerst afgezet in Bourtange. Het programma kan aan iedere baas en hond worden aangepast! De rest gaat mee richting Vlagtwedde waar we aan het Ruiten Aa kanaal uitstappen en langs het kanaal in ruim een uur naar Bourtange lopen. Nanne mag even los om met de andere honden te rennen en te zwemmen, maar al gauw begint ze de weilanden weer af te scannen op wild, en gaat ze weer aan de lijn. In Bourtange worden bij de kinderboerderij kano’s verhuurd, en daar gaan we heen. Wandelschoenen uit, zwemvest aan en dan volgt de peddelinstructie van Francois. En dan gaan we de kano’s in. De kanoverhuurder helpt mee met instappen, en die neemt de instructie “honden niet aankijken en niet aankomen” gelukkig serieus. Het kost eigenlijk weinig moeite om mensen en honden in de kano’s te krijgen. En dan peddelen we door het verdedigingswerk van Bourtange! Ik zit met Nan voorin, en ik ben de motor. Vrouwtje van Joep zit achterin, en moet voornamelijk sturen. Het kost even tijd om op elkaar ingespeeld te raken en we laveren als een zeilboot door het water. Maar even later gaat het al een stuk beter. Joep vindt het kanoën leuk, maar blijft netjes zitten als hij merkt dat staan en bewegen de boot doet schommelen. Nandia trekt zich daar veel minder van aan, en wil ook wel met de voorpoten voor op de punt gaan staan. Ik zeg dan steeds dat ze weer in de boot moet gaan zitten, maar één keer ben ik te laat en schiet Nan al het water in achter de eenden aan! Gelukkig gaat ze niet de wal op en komt ze weer terug zwemmen. Ik kan haar de boot weer in hijsen, maar ben natuurlijk wel kletsnat! Onderweg moeten we een keer uitstappen om de kano’s over een dam te trekken, en dan kunnen we weer verder door het Bourtanger Kanaal. Ook deze operatie verloopt soepel. Er loopt een fietspad langs het water en sommige fietsers doen alsof het heel normaal is dat je met honden gaat kanoën, maar er zijn er ook die erg verbaast zijn. Daar waar het Bourtanger Kanaal op de Ruiten Aa uitkomt stoppen we voor de lunch. Alle boten naar de kant, alle mensen en honden er uit. Ik zwabber al op zeebenen! Broodjes, drinken etc zijn allemaal droog gebleven in een tonnetje. Na de lunch peddelen we dezelfde weg weer terug. Ook nu schiet Nan een keer te water, en nu weet ik helemaal niet waarom. Maar goed, ook nu komt ze weer terug en kan ik haar weer aan boord trekken. Handig, zo’n tuigje! In de Ardennen mag de hond niks om, wegens gevaar van aan een tak blijven hangen en verdrinken door de stroming. Dan wordt het meer een klus om je hond aan boord te krijgen! Ik was net weer helemaal opgedroogd......... Nou ja, het is warm en zonnig! Het lijkt net of de terugweg veel korter duurt. We hebben nu natuurlijk al meer kanoervaring! Jammer dat we er weer zijn.......... Als we weer uitgestapt zijn en onze wandelschoenen weer aanhebben wordt duidelijk dat er een demonstratie kanonschieten zal worden gehouden. Dat wordt nog flink doorstappen met de honden door Bourtange en zorgen dat we zo ver mogelijk weg zijn als het schieten begint, want één van de honden is bang voor knallen! Uiteindelijk horen we er maar één, en die klinkt al ver weg. We lopen weer over het zandpad langs het kanaal terug naar de auto’s. Hier hebben we dus ook gevaren! Het ziet er vanaf het water echt heel anders uit. Als we bij de auto’s aankomen ploft Nanne gelijk in het zand. Had ik tijdens het kanoën nog een beetje de indruk dat Nandia het te weinig actief vond, nu met de ervaringen van de hele dag is ze toch wel moe!
Ze mag weer in de auto op de achterbank mee terug. En nu gaat ze tevreden liggen.
En dat was het dan! Op de camping ga ik de tent afbreken en de spullen inpakken.

Groetjes Francien
 
Ervaringen Nederland 2008
Terug naar boven