•  

Ervaringen België 2003

 
Verslag van een survival weekend in de Ardennen. 22-augustus

Eindelijk, het is zover! Vrijdagochtend eind augustus. Op naar de Ardennen! Alles ingepakt. (natuurlijk weer veel te veel) sleutel bij de buurvrouw voor de kat,en Silke mee . Vroeg weg, zodat ik 's middag op de camping kon zijn. Helaas dat zat tegen. Veel files onderweg. Druk vakantieverkeer, en in Luik reed ik verkeerd. (verdorie ze spreken Frans hier, daar had ik geen rekening mee gehouden.) Maar gelukkig, daar zag ik Marché weer op de borden staan en vol moed weer verder. Het ging nu snel en de laatste honderd meter reed ik achter een auto van Dogwalktrail aan. Kon dus niet missen! Daar bleken Pieter-Jan en Jacqueline met hun twee honden in te zitten, de leiding van het weekend.
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Kennis gemaakt en naar het veld gereden waar we mochten staan met de honden. Tenten opgezet, en de honden even kennis laten maken. Na een uurtje kwamen de andere deelnemers achter elkaar binnen. Nadat zij ook alles voor elkaar hadden en we heerlijk van Jacquelines kookkunst hadden gegeten konden we opstap voor een avondwandeling. Het was al pikdonker, veel sterren aan de hemel en nog een heerlijke temperatuur! De honden gingen meteen heel goed met elkaar om. Toen Silke in de gaten had dat deze grote honden haar gewoon met rust lieten kwam ze los en deed ze lekker mee! Tijdens zo'n wandeling kom je al gauw aan het praten en zeker door de honden heb je gauw gespreksstof! Jammer dat mijn zaklamp nog in de tent lag, want ik liep het prikkeldraad in! Later dacht ik: wat loopt er toch langs mijn arm? Zorgzame Jaqueline kwam met jodium!

Zaterdagochtend, na een heerlijk ontbijt met vers brood, stapten we in de auto's om naar een stuwmeer te rijden. De Ourthe stond te laag om te kanoën! Geen enkel probleem, wat een verschrikkelijk mooi meer. We hebben het prachtig gehad, de honden vonden het ook leuk, sommige wilden zwemmen en namen een sprong! We werden dus behoorlijk nat. Aan het eind van de middag reden we terug en hebben nog op een terrasje gezeten. PJ en Jaqueline gingen naar de camping om voor de BBQ te zorgen. Het werd een heel gezellige avond!

Zondag hebben we een wandeling gemaakt, de honden hadden echt plezier met elkaar!. 's Middags hebben we booggeschoten, koekjes voor de honden winnen. Ik schoot 1 x midden in de roos. Toevalstreffer, want daarna ging hij ook vaak zelfs helemaal naast het doek! Zo was het al gauw 17.00 uur en tijd om afscheid te nemen. Jammer, het weekend is omgevlogen en ik had eigenlijk net goed de smaak te pakken. De terugreis ging heel vlot. Kon achter Pieter-Jan aanrijden naar Tegelen en Deventer was daarna niet meer zover! Silke was doodmoe, maar vond het geweldig. Vooral dat ze nu toch een stuk in de rivier durfde was een overwinning. (En wat is er nu fijner dat met je vrouwtje in de tent te liggen (zelfs in de slaapzak als je het koud hebt!))

Kortom voor herhaling vatbaar. Het is inmiddels oktober, maar ben met mijn gedachten nog vaak in de kano!
Op naar volgend voorjaar dus!
Muriel en Silke
 
26 september
In the excellent care of the DogWalkTrail team, my two Alaskan
Malamutes and I enjoyed a marvelous weekend hinking and canoeing throught the beautiful surroundig of les Ardennes. Furthermore we were entertained by a true dog puzzle quest, where my dog had to show both obidiance and tracking skills (for goodies). Of course the human participants were rewarded for their hard work too by barbeques and cozy camp fires in the evening. To anybody who wants to reward their canine compagnion(s) and themselves with a true outdoor eventing holiday, I can recommend DogWalkTrail. My dogs and I are sure participants again - as much as time can allow - in next years programms.
 
Pia Kiljunen - Heerhugowaard - the Netherlands Alaskan Malamutes Nikinana of the Sequoia Lodge and Kumtuk Toivo
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Het was een heel leuk weekend. We waren met Kimo (shiba inu) en Bojky (malamute) naar de Ardennen. We hebben daar in een kano gevaren en een water oversteek gemaakt. Verder hebben we heel veel
gewandeld in het bos. 's Avonds hadden we lekker eten met kaarsjes op tafel en een avond hebben we een
mooi kampvuur gemaakt. We sliepen in een tent en dat was 's nachts wel een beetje koud maar gelukkig
lag Kimo op mijn voeten. Bedankt voor alles, kusjes Yara (7 jaar)

Meer foto’s van dit weekend zijn te vinden op www.poolhonden.com onder poolhondenweekend Belgische Ardennen.
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Een weekend voor Baas en hond
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Wakker worden door een warme lik van Job (een Golden Retriever van 10 maanden) op mijn koude neus. Ik kijk op mijn horloge het is kwart voor acht zaterdagmorgen eind september. Ik lig in mijn tent,  zo’n 300 kilometer ten zuiden van Deventer, in de Belgische Ardennen. Mijn tentje staat op een camping aan de Ourthe met nog een aantal mensen die een weekend hebben geboekt bij DogWalkTrail, voor baas en hond. Ik heb nog geen zin om er uit te gaan. Buiten is het koud en ik draai me nog een keer om in mijn warme slaapzak. Gisteren ben ik aangekomen, kennis gemaakt met de leiding van de organisatie DogWalkTrail en mijn mede kampeerders. Mijn tentje opgezet en op mijn brandertje eten klaargemaakt en daarna koffie gedronken. De etensbak van Job gevuld, maar eten ho maar, hij had het veel te druk met de omgeving. Nieuwe mensen, nieuwe honden, een rivier voor de deur waar je zo in kan duiken. Het liefst wilde hij alles tegelijk doen. Aan de overkant van de rivier verzamelen zich koeien die drinken uit de rivier. Met de ondergaande zon heb ik vanuit mijn kampeerplek een prachtig uitzicht. Om acht uur ’s avonds wordt een gezamenlijk kampvuur georganiseerd waar het programma voor de komende dagen door de leiding van DWT wordt uitgelegd. Dit wordt gevolgd door een paar flessen wijn met chips en pinda’s en kauwstaven voor de honden. Het is al direct gezellig met het knapperende kampvuur en Job aan me voeten tevreden kauwend op zijn staaf.

Met een zacht gepiep maakt Job me nu duidelijk dat ik er echt uit de slaapzak moet komen. Vooruit dan, in de kleren en naar buiten. Het is nog mistig, de zon probeert er door heen te komen wat nog niet lukt. Met Job ga ik naar een nabij gelegen veld om hem uit te laten. Ik leg Job bij de tent en ga mezelf wassen, kop en voorpoten is genoeg. Job krijgt zijn etensbak en ondertussen vul ik mijn rugzak met zaken die we nodig hebben voor de wandeltocht van vandaag. De teva-slippers niet vergeten want we gaan de Ourthe te voet oversteken. Inmiddels roept de leiding dat het ontbijt klaar is. Geweldig toch, een ontbijt wat voor je klaar staat. We moeten ook voor onszelf een lunchpakket klaarmaken. Toch hoor je weer iemand klagen waarom er geen bruin brood is. Nadat alles is opgeruimd stappen we in de auto’s om naar de plek toe te rijden waar de wandeltocht begint. We rijden een mooie route door het heuvellandschap. Ik zoek een radiozender op met klassieke muziek, het zonnetje wint aan kracht en ik hoef verder niet te zoeken waar ik naar toe moet rijden. De leiding rijdt voorop.

Op een parkeerplaats zetten we de auto’s neer en gespen de rugzakken om en met de honden aangelijnd, lopen we direct de bossen in. Al vrij vlot mogen ze los. Alle honden stuiven het bos in, rollen en vechten over elkaar heen. Het gaat er bepaald niet zachtzinnig aan toe. Hier een grom en daar een grauw. De leiding zegt dat dit een Basis verschijnsel is, de onderlinge rangorde moet worden bepaald. Job hangt zo’n beetje onderaan. Hij wil met iedereen vriendjes zijn en huppelt van de een naar de ander. Daar is niet iedere hond van gediend. Regelmatig laat hij onderdanig gedrag zien. Met mijn tenen krom zie ik hoe zijn plaats in de roedel gewezen wordt door de dominante honden. De roedel bestaat uit een tweetal Bouviers, een Duitse herder, een Amerikaanse cattle dog, een Flatcoated retriever, twee honden met een kruising van diverse rassen en nog een Golden. Ook twee Alaskan Malamutes vullen de roedel aan. Deze krachtige beesten hebben een zodanige uitstraling dat geen enkele hond zich ook maar even in de buurt waagt. Een blik is al voldoende om de staart van de andere tussen de poten te krijgen. Ik vraag mij dan ook af hoe het met dit gemêleerde gezelschap de komende twee dagen moet.

We klimmen en dalen langs de smalle paden langs de Ourthe. Deze rivier zullen we de hele dag volgen. Na enige tijd moeten we deze rivier oversteken. Schoenen uit, teva’s aan, ik heb een afritsbroek aan, handig op dat moment. Job is door het dolle, spannend, dwars door de rivier over glibberige stenen. Ik zoek mijn weg naar de overkant. Job is ondertussen al drie keer op en neer geweest als ik aankom. Voeten goed droogmaken, mijn bergschoenen weer aan en hup weer verder.
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Het is een prachtige tocht en ik geniet van de natuur. We kunnen nu maar weinig met elkaar praten. De paden zijn te smal en het blijft stijgen en dalen, ondertussen wil je ook de hond in de gaten houden. Hierdoor let ik niet goed op mijn spullen en verlies de hondenriem. Bij de pauzeplaats kom ik hier pas achter. Gelukkig krijg ik van Eva, de leidster een leenriem. We eten onze boterhammen en drinken er water bij. Voor Job heb ik een paar droge boterhammen meegenomen. Het spreekwoord het brood uit de mond kijken zie ik nu voor me. Job kijkt me zeer indringend aan als ik geniet van mijn boterhammen. Er zijn tochtgenoten die een opvouwbaar drinkbakje hebben. Dit is weer iets voor de volgende keer. Ik mag hem lenen en Job drinkt makkelijk een litertje weg. Inmiddels is de temperatuur aardig opgelopen. Na de pauze gaan we naar een stuwdam bij Nisramont. Hier gaan we kanoën. Eerst moeten we een eind lopen om de Canadezen het water in te krijgen. Eerst zelf in de boot en daarna de honden erin. Job protesteert door de ezeltechniek toe te passen.

Geen pas verzetten en poten strak vooruit. Met vereende krachten krijgen we hem toch in de boot en snel wegvaren voordat hij er weer uit springt. Met zijn kop overboord drinkt hij weer het nodige. Het is weer spannend en hij weet niet waar hij allemaal moet kijken en dan al dat gewiebel. Het kost enige tijd voordat hij rustig gaat zitten. Elly met haar jonge herder zit voorin. We peddelen de Ourthe af. Het is een prachtig uitzicht. Bomen al gedeeltelijk in de herfsttooi, de zon spiegelt in het water. We houden onze peddels stil en je hoort alleen de natuur. Rustig varen we door naar een plekje waar we kunnen pauzeren en waar de honden kunnen zwemmen. De andere boten arriveren ook en het wordt een heel gespetter en enthousiast geblaf. Ik krijg Job met moeite weer in de kano. We varen weer terug en sjouwen de boten weer naar de trailer. Het wandelen en varen en gesjouw met de boten maakt me moe, ik heb het eigenlijk al gehad voor vandaag. We moeten toch weer terug naar de parkeerplaats. Dit blijkt toch nog even een flinke wandeling. Eindelijk dan toch weer de auto. Job gaat zonder enige moeite in de wagen, en gaat gelijk liggen. Terug op de camping ga ik voor de tent naar het stromend water van de Ourthe zitten kijken, meer heb ik even niet nodig. En Job ........? Die is gesloopt en ligt languit naast me.

Wil, de buurvrouw vraagt of ik ook een glaasje witte wijn lust. Nou, dat lijkt me heerlijk, maar dan wel in mijn laplandmok, want een wijnglas meenemen daar heb ik niet op gerekend. Ook heeft Wil heerlijke hapjes bij zich. Dus wat kun je  op dat moment nog meer wensen. Ondertussen is de kampleiding bezig om de BBQ in gereedheid te brengen en al snel zitten we lekker te kluiven. Na de BBQ staat nog een avondwandeling op het programma. Hier meld ik mij voor af, ik ben   niet de enige. We zitten nog uren rond het kampvuur en praten niet alleen over honden. Het vuur en de vieux houden  me warm. Na een goede nachtrust is het ineens zondag, de laatste dag alweer. Ik doe mijn ogen open en Job is ook al direct weer klaarwakker en heeft er zo te zien weer zin in. Ik verdenk hem er van dat hij al eerder wakker was en rustig heeft liggen wachten tot ik ook zo ver was. Geweldig toch zo’n hond. Deze dag staat  een flinke wandeling met kaart en kompas op het programma. De leiding adviseert ons om alvast alles op te ruimen en in te pakken. Anders zou dit na de wandeltocht moeten gebeuren. Nou daar hadden ze achteraf ook helemaal gelijk in.
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
De groep wordt in tweeën gesplitst en we vertrekken in noordoostelijke richting. Al gauw mogen de honden los en ze sprinten met z’n allen het veld in om even later weer te zwemmen in de Ourthe, een prachtig gezicht. Het weer is voortreffelijk, blauwe lucht, zon, zeker 20 graden, ik heb mijn korte broek aan. Het is heerlijk om te lopen, de tocht is afwisselend met zand- en bospaden en af en toe een stukje verharde weg. Tussen de middag zoeken we een cafeetje op, waar we koffie drinken en ook onze boterham nuttigen. Sommige van ons zoeken een bakker om iets lekkers te halen. Tegen het eind van de tocht begint het weer om te slaan en gaat het regenen. Blij dat ik toch nog mijn regenjas heb meegenomen. Hier en daar ontstaat toch gemopper doordat de paden vaak uit steenslag bestaan waardoor de jonge honden last krijgen van hun  zooltjes.

Aan Job merk ik niets, totdat hij piepend naar mij toekomt nadat hij  in aanraking is gekomen met schrikdraad. Zeker vijf minuten wijkt hij geen millimeter van mijn zijde. Moe en voldaan komen we omstreeks half vijf aan op de camping. Eva staat ons op te wachten en heeft voor iedere hond een zak met speeltjes en hondensnoepjes. Na uitwisseling van mailadressen en handen geschud en hebben,  keert iedereen weer huiswaarts. Ik kan terugkijken op een geslaagd weekend voor Job en mijzelf. Alleen bezig zijn met wandelen, aandacht voor de hond, nieuwe contacten opdoen en dit alles onder eenvoudige omstandigheden.

René Wiltink
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Frank is een oude bekende bij DogWalkTrail en dit keer heeft hij Tineke meegenomen met haar husky en haar Shiba’s zij heeft een verhaaltje geschreven. Tineke is ook fokker van de Shiba Inu. Onderaan vindt u haar website voor meer informatie

POOLHONDEN WEEKEND IN HOTTON DE ARDENNEN.
Zo even een weekend weg van de drukte. Lekker genieten van natuur en gezelligheid en van andere Poolhonden liefhebbers.

Wij, Frank en ik gingen met 4 honden Bräcket, Quinta de husky’s en Hide en Jinks de Shiba’s op vrijdag 20 september naar de Ardennen om daar met nog meer Poolhonden liefhebbers een sportief weekend te houden. Het weer was niet echt poolhond gericht aangezien het bij aankomst zo’n 25 graden was. Maar dat kon de pret niet drukken.

DOGWALKTRAIL (www.dogwalktrail.com) had voor de tweede keer een Poolhonden weekend georganiseerd in Hotton. Een organisatie die vakanties en weekends organiseert om samen met je hond of honden leuk maar ook sportief bezig te zijn.
Aangekomen op de camping hebben we eerst onze daktent opgezet of moet ik zeggen uit geklapt! vele verbaasde gezichten wat dit nu precies was. Nou wij kunnen jullie zeggen het is een stuk minder koud slapen dan op de grond. Vervolgens bespraken wat we de volgende dag zouden gaan doen en kregen van Bianca een uitleg over het kaart- en kompas wandelen waarmee we zouden beginnen. Zaterdagochtend na het gezamenlijk ontbijt gingen we een heerlijke wandeling maken van ongeveer 5 uur. De wandeling ging gelukkig ook een gedeelte door het bos en de honden konden lekker afkoelen in het riviertje dat we passeerden.
S' avonds een heerlijke BBQ met een kampvuur en al gauw bleek dat we een hele leuke gezellige groep hadden.
 
De volgende dag zouden we eerst een wandeling maken om vervolgens s’middags met je hond(en) te gaan kanoën. Tja, 4 honden en 2 volwassenen in een kano gaf bij vele een bedenkelijk gezicht. Maar Frank en ik hadden het vertrouwen in onze honden en het is niet voor het eerst dat onze honden zich op het water bevonden dus zagen wij geen problemen. Nou onze Bracket, Quinta, Hide en Jinks zaten parmantig in de kano en waren geen seconde van hun stuk te brengen. Het varen met je hond(en) is werkelijk een fantastische ervaring.

En dan volgde het afscheid nemen en het uitwisselen van e-mail adressen om vervolgens weer voldaan huiswaarts te keren. Bianca, bedankt voor een geweldig weekend het was een hele belevenis. En zoals Frank al vorig jaar zij, komen we zeker weer een keer terug en misschien wel in Oostenrijk. En Uhh, waarschijnlijk met zeker nog een hus meer!

Frank & Tineke
Meer over Tineke vinden jullie op: http://www.shiba.nl/Ardennen2003.htm
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
De honden begroetten elkaar en Dante had al snel bedacht dat hij het wel kon redden dit weekend met 4 meiden aan zijn zij. Rond 18 uur was iedereen aanwezig groot klein. Uit het noorden, uit het zuiden en uit het midden van ons land. Ook een grote verscheidenheid van honden; Border Collie, Bouvier, Golden Retriever, Flatcoated Retriever, Jack Russel terrier, 2 Boerboelen (een ras uit zuid afrika), Australian Catle dog, Schotse Herdershond en natuurlijk Puck.
 
Zaterdag; Prachtig weer, we maakten eerst een wandeling, waarbij iedereen zich vermaakte. Honden lagen in de prut, koeienvlaai en water en wij ………..keken ernaar. Bij het plaatsje Ny staat een kerk waar omheen een aantal fonteinen zijn. Een heerlijke verkoeling voor ons, maar zeker ook voor de honden. Puck (een klein ruwharige hondje) had bedacht dat zij wel een van die fonteinen kon gebruiken als zwembad… zij bleef baantjes trekken en was er niet uit krijgen!
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
s’Middags begon het avontuur daadwerkelijk. Iedereen was benieuwd hoe zijn of haar hond zou reageren met het kanovaren. Blijven ze er wel in…… ? Vindt hij het niet eng…..? Slaan we niet om…..? Alle drukte om niets! Ik zelf had gedacht dat Dante de hele weg wel zou gaan trillen van angst (als een soort binnenboordmotor) maar hij vond het geweldig! Durfde zelfs tijdens het varen uit de ourthe te drinken. En toen de speur/puzzeltocht. De honden keken hun ogen uit want her en der hingen er snoepkettingen. Afwisselend deden wij en daarna weer de honden een opdracht. Is de witte hond op de label van de Black and White whisky nou een Westhighland White terriër of is het een ander ras? In welke fase van zijn leven zit een hond tussen de 6e en 12e week? Thuis gaan we dit meteen opzoeken!
Kan jou hond op een euro af liggen? Weet hij het snoepje te vinden onder een van de bekertjes?
Spanning en ontspanning alom!

En dan………………….
Dan is het alweer voorbij….

Iedereen ging moe en tevreden naar huis.
Wij besloten nog even na te genieten en bleven nog enkele dagen langer.
 
Vlotweekend mei 2003 Husky vereniging, een greep uit een verhaaltje van Angela en Frans
„IJzendoorn, donderdag 29 mei 2003. We gooien de auto vol met tent, slaapzakken, overige kampeerspullen, hondenspul en natuurlijk de honden, Dingo en Susitna. Het vlotweekend staat voor de deur. Toen de Siberian kwam waarin Maya het weekend aankondigde was ik meteen enthousiast. Lekker wandelen in de Ardennen en daarnaast met Husky’s op een vlot een stuk van de Ourthe bevaren, leek me een ontzettend leuke invulling van het Hemelvaartweekend, dus de aanmelding was snel de deur uit“
 
Op basis van onze opgedane ervaringen met buitensportbedrijven in de Belgische Ardennen, besluiten we voor alle zekerheid toch maar een tentje in de auto te gooien. Niet geheel overbodig. Eén van de eerste mededelingen die we na aankomst te verwerken krijgen: er is een overboeking, dus we weten niet helemaal hoe we uitkomen met de Teepee’s. Het is inmiddels ongeveer 28 graden. In de Teepee nog veel warmer, dus daar krijg je ons en de honden sowieso niet in.
 
Er staan op het kampeerveld helaas geen bomen. Gelukkig hebben we naast het tentje ook nog een grondzeil in de auto gegooid en aangezien de Teepee mudvol staat met bedden, bouwen we allereerst een schaduwplaats voor de honden. We zijn net klaar als we te horen krijgen dat we van Teepee moeten verhuizen en we breken het heel zootje weer af.
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
De Teepee waar we naar verwezen worden staat een beetje apart, hetgeen in verband met de honden wel beter is ten opzichte van de andere Teepee-gebruikers. We besluiten naast de toegewezen Teepee ons eigen tentje op te zetten, zodat we onder de luifel meteen een schaduwplek voor de honden hebben.“
„In de loop van de avond druppelt de rest van het deelnemersveld binnen. Hans en Joke met de teefjes Tessa en TwoSocks, Ellen en José met de knuffels Anouk en Gipsy en Ad met de reu Zulak??.

De avond vordert al aardig als ook Maya met haar zus Ingrid en natuurlijk Chiricahua arriveert. We zijn compleet. Even lekker bijkletsen en de buikjes vullen met de broodjes die door DogWalkTrail zijn verzorgd en vervolgens met zaklampen op pad om een avondwandeling te maken. Heerlijk om in de overgang van schemer naar donker nog even een stuk te lopen, al hebben we de lampen in het bos wel nodig. We komen zonder verstuikte enkels weer aan op het kampeerveld en het wordt tijd de luikjes dicht te doen, want er staat een aardig programma op stapel voor morgen.“

Rond half één arriveren we weer op de kampeerplek voor een zonnige lunch en bespreken we het middagprogramma: varen op de Ourthe. Het plan is om met een busje naar La Roche te gaan, maar helaas, dit loopt in het honderd. Van Bianca horen we dat we dan maar met eigen auto’s gaan en in colonne rijden we naar La Roche. Hier is het bloedjedruk. Het duurt dan ook even voordat we een parkeerplekje voor alle auto’s hebben gevonden.
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Vervolgens moet er een vlot gebouwd worden. uiteindelijk ligt er dan toch een mooi vlot waarop we met 4 personen en 5 honden een plekje moeten zoeken. Maya, Hans, Ad en ik zijn de vrijwillige slachtoffers en we nemen 4 teefjes en een reu mee. Frans en Joke kruipen met Dingo in een kano, Ellen en José nemen Anouk en Gipsy in de boot en Piet heeft een kano helemaal voor zichzelf. De start valt me alleszins mee. Het is even zoeken naar een comfortabele houding om te kunnen peddelen,   maar al snel gaan we redelijk ‘vlot’ de Ourthe af. De honden gedragen zich buitengewoon goed. Ze lijken zich prima te vermaken en maken geen aanstalten om in het water te springen. „De biertjes worden opengetrokken en de sterke verhalen worden steeds gezelliger. Iedereen lijkt zich uitstekend te hebben vermaakt en de honden hebben zich echt geweldig gedragen. Dit is absoluut voor herhaling vatbaar.“
 
„DogWalkTrail zorgt voor een BBQ, zodat de hongerige buikjes al snel weer lekker rond zijn. Nog een wijntje, frisje of nachtmutsje en het kamp gaat weer in ruste. We hebben namelijk nog een dag voor de boeg….. Op zondag willen we vroeg van start. Er staat een lange wandeling rondom het meer van Nisramont op het programma en daarna moeten we ook allemaal nog naar huis. De planning om rond 8 uur te vertrekken wordt niet helemaal gehaald, maar om half negen zitten we in de auto’s. Het is een klein uurtje rijden, zodat we om half 10 van start kunnen gaan. De route is prachtig. We klimmen en dalen via smalle paadjes in een prachtige omgeving.“
 
Weekend 6-8 juni:

Een weekendje “DogWalkTrail”, door twee Tollers.

„Yes, we mogen los en het is hier schitterend, heel veel nieuwe luchtjes en …. MODDER!!!!
Je weet wel, van dat spul waar je zo heerlijk in kunt rollen, onze baasjes vinden het zelfs goed,
dus deze dag kan al niet meer stuk. Na een forse wandeling komen we in een dorpje aan waar
ze mini zwembadjes hebben, speciaal voor honden. Hier kunnen we even heerlijk afkoelen.
’s Middags gaan we naar het water, helemaal feest natuurlijk. Maar dan is er iets vreemds aan de hand. We gaan niet zwemmen maar moeten in een drijvend ding op het water, het wiebelt en je moet nog stilzitten ook. Onze baasje hebben het over een kano of zo. Kayo heeft inmiddels de oerkreet van de Ourthe ontdekt en laat dit horen ook. Gelukkig mogen we onderweg ook nog even zwemmen, nu is het feest compleet!!!
’s Avonds gaan onze baasjes barbecuen, en wij, wel eh, slapen natuurlijk, want je weet maar
nooit wat ze de volgende dag weer van plan zijn…

De volgende dag gaan we weer naar die schitterende bossen waar je los mag lopen.
Wat ze nu weer verzonnen hebben…. Een speurtocht, we moeten allerlei opdrachten uitvoeren
waarbij we nog koekjes kunnen verdienen ook!!! Daar kunnen we dus laten zien dat wij Tollers best wel slim zijn, ook hebben ze op diverse plaatsen koekjes in het bos verstopt, kortom één groot feest. ’s Middags mogen onze baasjes boogschieten, en als ze het goed doen krijgen wij de prijs!!!
Als we aan het einde van de dag naar huis gaan liggen we beide in de auto te slapen en te dromen van een leuk, spannend, actief en gezellig weekend!!!

Chester en Kayo en onze baasjes Luuk en Astrid en Dick en Yvonne“

 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Poolhondenweekend:
 
Na drie kwartier file voor Maastricht en een Belgische Patat kraam hebben bezocht toch nog op tijd aangekomen.Zoals altijd weer een warm onthaal voor mij en Bräcket door Bianca. Toen Gooitske met haar Akita ook gearriveerd was zijn we naar de appartementjes gereden waar Marc en Katleen al gearriveerd waren met hun twee Malamutes. Hier werden de honden getrakteerd op een snoepzakje met lekker koekjes en wij op een lekker flesje wijn. Zaterdagmorgen na het ontbijt na een heerlijke nachtrust in m'n tentje met een snurkende Husky langs me en een paar stevige regenbuien hebben we een stevig wandelingetje gemaakt in de bossen van Hotton. En s'middags hebben we gekanoed op de Ourthe. Ik en Bräcket en Gooitske met haar Akita(Het spijt me Gooitske dat ik haar naam vergeten ben)in een kano en wonder boven wonder ging het buitengewoon goed tussen die twee beesten. Na een warme douche hebben we bij de blokhut van Bianca genoten van een lekkere barbeque. Op zondag na een wandeling van 3 uur in plaats van toegezegde 4 uur (Volgens Bianca hebben we veel te snel gelopen)Maar dit is toch een poolhondenweekend Bianca, dat moet je toch weten alles in dubbele pas om die beesten bij te kunnen houden. Om daar nog een schepje boven op te doen konden we nog een keertje de step proberen en dat vindt Bräcket altijd oke. Ondanks dat er af en toe een fiks regenbuitje viel was het zeker weer een erg leuk en sportief weekend en zul je ons zeker weer een keer terugzien.
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Wanneer we vrijdagavond allemaal gearriveerd waren hebben we eerst nog gezellig gegeten en zijn dan samen nog een wandeling gaan maken. Daarna hebben we gezellig samen gepraat met een glaasje wijn en ervaringen met de honden uitgewisseld. Dat was echt wel eens interessant om eens te praten met mensen die ook ervaring hebben met dezelfde soort honden. Het klikte dan ook meten tussen de deelnemers.

Zaterdagmorgen hebben we een wandeling gemaakt en 's middags zijn we gaan kajakken. Wij zaten met onze twee alaskan malamutes in een canadese kano en dat was soms wel spannend : als ze samen aan dezelfde kant zaten was het spannend om ons recht te houden. De natte kleren van het spatten namen we er graag bij . Zondag hebben we nog een toffe wandeling gemaakt en 's middags hebben we de step uitgeprobeerd met de trekhonden. Dat was echt een belevenis. En dan volgde het afscheidnemen en het uitwisselen van e-mail adressen en dan was het tijd om huiswaarts te keren van een vol en deugddoend weekend.

Marc-Katleen
Musty-Arock
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
Poolhondenwekend 16-18 mei:

Het was een geweldig weekend voor de hond en de baas. Vooral omdat je met een groep van dezelfde soort honden weg bent was het erg leuk om met de andere deelnemers over de honden te praten. Het klikte dan ook zeer goed tussen alle deelnemers. De wandelingen waren heerlijk, ik zag Nieve (mijn Great Japanese Dog/ American Akita) dan ook echt genieten van de wandelingen in de bossen. Zelfs het kayakken (waar ik stiekem toch een beetje tegenop zag) verliep perfect.
 
Foto's en ervaringen van onze gasten 2003
 
En natuurlijk zou het weekend niet zo succesvol zijn geweest zonder het enthousiasme van Bianca en Mireille. Al met al een absolute aanrader voor iedereen die eens lekker met zijn hond weg wil. Ik kom in ieder geval volgend jaar zeker terug!

Groetjes Gooitske en Nieve.
Terug naar boven